Het zichtbaar geheim

[p. 99]

XXIV Het wonder

Wat ge dacht dat nooit kon zijn:
Uw geloof aan het leven,
Dat enkel is nu geen schijn,
Dat alleen kan ik u geven.

‘Hoe is dan dat wonder
Gebeurd? Ik verwonder
Mij alle dagen.
De wereld is rijk en vol,
Ik zelf, verwondrings-vol,
Durf nauwlijks vragen.’

Was niet in uw hart een kiem?
Die is gaan groeien.
Waar langs den dierenriem
De sterren bloeien,
Ziet ge, dat zijn nu de bloemen.
En alle dingen die ge kunt noemen
In hemel en op aarde
Groeiden uit die kiem.