Persephone en andere gedichten

[p. 77]

The Far West.

Vaal lag de prairie, door de zon gebrand,

In middaghette; 't stoffig heidekruid

Bewoog niet en geen vogelzang drong uit

De doffe struiken van struweel en plant.

En uit den spoortrein zag ik hoe langs 't land

De rookpluim dreef en ginds met schor geluid

Een gierenzwerm opwiekte om op zijn buit

Weer neer te vallen in dat doodenland.

En in den wagen sliep men - zij lag daar:

Die volle lippen - 't blosjen op haar koon,

Het blonde hoofdhaar golvende om haar leest....

Zoo moet de schoone slaapster zijn geweest,

Toen zij gekust werd door dien koningszoon: -

En nederbukkend kuste ik 't gouden haar.