Briefwisseling 1 juli 1885 tot 15 december 1888

W. Doorenbos aan A. Verwey 22.11.88

Brussel 22 Novemb. 1888

rue de L'Aurore 19

Amice!

Zoo even ontving ik uw bundel poëzie. Ik dank dus dadelijk er voor, met de verheuging dat de gevoelens er in uitgedrukt met mij samenstemmen. Het is alsof mij een stuk poëzie, drie honderd jaar geleden, maar dieper gedacht en gevoeld, toekwam loopen. Zelfs het uiterlijk werkt mee tot die illusie. Zonder te willen en weten, schijnt gij een Spiegel redivivus.¹ Uwe constructien en woorden als ‘onzelfs’² enz. herinneren er en aan zijn leerling Hooft.

Ik weet echter dat gij u zelf zijt, maar de incarnatie blijft toch over. Ook uw Hollandsch dialekt waarmee men in andere Hoeken van ons land, mee spot. De loslating van de n, is uw eigen werk. Ik ben ook blij met uw gedichten, omdat zij verre staan boven die van U in de laatste nommers van N.G. staan. Met de beste wenschen en hoop op uw brief tt W.D

1 Henrick Laurensz. Spieghel ‘herleefd’.

2 Van het leven, reeks iii, nr. 1, de eerste vier regels: ‘Er zijn er die zich-zelven deugdzaam noemen, // Omdat zij heel veel van een ander houden; // On-zelfs, omdat ze aldoor zichzelf bezighouden // Met 'n ander dan zich-zelf. Dat 's ijdel roemen.’