Briefwisseling 1 juli 1885 tot 15 december 1888

G.H. Priem aan A. Verwey 13.2.87

Amersfoort 13 Febr. 1887.

WelEdele Heer!

De gewone regel bracht zeker mede dat ik mij tot den Heer Kloos wendde, maar enfin, ik houd van excepties, ook al waren er minder motiven voor te vinden dan voor deze. De Heer Kloos is waarschijnlijk tè bezig om den tijd te kunnen vinden den leergragen apprenti nu en dan eens een wenk te geven, waarnaar ik werkelijk zoo lang had uitgezien. Ik kan mij toch met den besten wil van de wereld niet voorstellen dat ik geen wenken meer noodig heb. Ik voel te goed dat Uw kunst de mijne is, d.w.z. dat wij het zelfde ideaal voor oogen hebben; wie van dat ideaal het verst verwijderd is... maar bij veel studie zal ik den weg zeker verder bewandelen kunnen om òok dat schoone ideaal naderbij te komen. Meen niet dat ik dit van den Heer Kloos hierboven uit boosheid zeg, heusch niet, Gij moet me

[p. 283]

op m'n woord gelooven. Maar terzake, ik zend U hierbij een Sonnet,¹ misschien vindt U 't een plaatsje in den N.G. waardig, in dat geval zou ik U beleefd een klein lettertje terug verzoeken, in een ander geval is dit laatste mij evenzeer héel welkom!

Betuig svp. den Heeren Kloos en Van Eeden mijn oprechte sympathie en hoogachting en wees zelf overtuigd van de meest waardeerende gevoelens van

UEdr.

G.H. Priem.

Sonnet

door

G.H. Priem.

Daar klinken stemmen in den blauwen nacht...
Ik luister stil of ik háar stem niet hoor...
Het kwam me, als een schoon beeld in droomen, voor
Dat zij daar zijn moest in dienzelfden nacht.

Maar als de klank dier stemmen zich verloor
In 't donker, en ik eenzaam bleef en dacht
Dat zij nièt komen zou, toen klonk heel zacht
Haar stille stap de leêge lanen door.

Het licht schemerde op 't voetpad, langs den muur,
Aan de overzij, gleed bleek een vage schijn,
Als gouden rook, maar die geen licht mocht zijn.

En in dien gouden nevel, in dat uur,
Van passie, - als een geest komt, - stil en zacht,
Zóó moest zij tot mij komen in dièn nacht.

1 Gepubliceerd in: G.H. Priem, Sonnetten en zangen. Amersfoort 1891, p. 15.