Briefwisseling 1 juli 1885 tot 15 december 1888

A. Verwey aan M. van Vloten¹ [na 17.11.85a]²

Nederhouten[?] 73

Gent.³

Je brieven inspireeren me, Martha. Als ik ze lees krijg ik lust om verzen te maken en daar alles in te zeggen wat ik weet van het verband tussen menschen - en hoe het in mij is, en je ‘Groote God! wie zegt ons wat een mensch is en hoe hij komt aan zijn fantasie.’

Het zoeken daarnaar heeft me somber gemaakt - heele weken, - dat ik liefst van al huilen zou en dán schrijven. Want schrijven zál ik het - maar later, heel veel later. Mijn oudejaarsstemmingen⁴ waren het eerste deel ervan en mijn In Memoriam⁵ en de verzen aan jou⁶ het vervolg. Ik hoop dat nooit iemand denken zal dat ik daar dichterlijke frazen in schreef. Dat mag oòk niet gedacht worden van de Christussonnetten,⁷ die in de N.G. komen. Ik bedoel daarmee dat ik mijn stemmingen beschouw als daden. -

1 Eerste concept; slot ontbreekt.

2 Datering op grond van m. van vloten aan a. verwey 17.11.85.

3 Vermoedelijk als aantekening op dit concept terecht gekomen.

4 Albert Verwey, ‘Rouw om het jaar’. In: Persephone en andere gedichten, p. 39-41.

5 ‘In memoriam patris‘. Ibid., p. 42-45.

6 ‘Doode uren‘. Ibid., p. 46-48.

7 Albert Verwey, ‘Sonnetten’. In: De nieuwe gids 1 (1885-1886), deel i, p. 298-300

[p. 99]

Begrijp je dat er menschen zijn, die verzen maken en dat niet doen? Ik weet wel, dat ik niet heel duidelijk ben.