Snipper 3
Burgerprinses Laurentien riep mij en velen met mij op om wat korter te gaan douchen, teneinde water te besparen. Zijzelf deed dat al, liet ze weten. Beelden ontbraken natuurlijk, maar ik heb een goed ontwikkeld reukvermogen en vrees de gevolgen. In 1953 kwam ik als 14-jarige bootvluchteling (Ms Johan van Oldenbarnevelt) uit voormalig Nederlands-Indië naar Nederland en rook meteen de geur van het land: kruis- en oksel-dampen. Men waste zichzelf destijds maar één keer per week grondig en deed dat meestal op zaterdag.
Stond je 's maandags in de tram in Amsterdam, dan was het alweer goed mis. En dat werd tijdens de werkweek alleen maar erger. In de tropen gewend dat iedereen zich tweemaal per dag baadde en verschoonde, was dit voor mijn neus een schokkende ervaring. In latere jaren leerden Nederlanders wat vaker te douchen en toen ik in 1974 na enkele maanden Indonesië terugkeerde naar Bibberland was lichaamsgeur niet meer het primaire aroma van het land. Ik noteerde een nieuwe overheersende geur: de weeë zoetige geur van hondenpoep. Een paar decennia later werd die vervangen door de prikkelende, maar op zich niet onaangename, geur van benzinedamp.
Daar was mee te leven. Maar nu, in de 21ste eeuw, dreigen Leontien en haar trawanten mijn onwillige neus weer te tergen met de geur van 1950. Ga wat korter douchen, roepen zij. Sla wat lichaamsdelen over. Neem het niet zo nauw! Maar iemand moet het toch durven zeggen: dat is viespeukerij! Dat er water bespaard moet worden, alla. Daar wil ik best in meegaan. Maar met enig zoeken vond ik op internet een veel betere oplossing: niet korter douchen maar een douchekop gebruiken die water bespaart en toch met een royale straal je lichaam reinigt. Hij moest vanuit Amerika
Auteursrechtelijk beschermd