Nipper 40
Henri Knap heette hij, of voluit H.A.A.R. Knap (1911-1985). In de meest succesvolle periode van Het Parool (jaren '50 tot '70) schreef hij de rubriek Amsterdams Dagboek, waarin hij lof uitdeelde aan Amsterdammers die iets Goeds hadden gedaan en de roe zwaaide naar slechterikken. Wie extra zijn best had gedaan kreeg van Knap een oorkonde van de orde van het Iepenloof met Rupsen.
Ik zou Henri Knap allang vergeten zijn als hij niet ooit in zijn rubriek een manier had beschreven om vliegbeestjes die per ongeluk je huis binnen komen en de weg terug niet weten op een humane en eervolle manier weer in de natuur los te laten. Het ging als volgt: je wacht tot het insect op een glad oppervlak is neergestreken en je nadert het dan gewapend met een groot bierglas. Afhankelijk van de vluchtsnelheid laat je dat glas dan voorzichtig of juist met een rotklap neerdalen op de rustplaats van het beestje. Ziezo, die kan geen kant meer uit! Maar dan volgt het heikele deel: hoe krijg je Gods creatie zonder schade en schande weer de natuur in? Daartoe neem je een stevig stuk papier (enveloppen voldoen prima) en je schuift dat voorzichtig tussen de onderkant van het bierglas en het gladde oppervlak waar het beestje zich bevindt. Vervolgens dient dat papier als deksel op het glas dat je - met levende inhoud - naar de dichtstbijzijnde uitgang brengt. Papier er af, even goed wapperen met het glas en opgelucht vertrekt het gevangen diertje. Dankzij deze tip van Henri Knap heb ik in de sindsdien verstreken pakweg 40 tot 50 jaar duizenden vliegen, muggen, bijen, wespen, vlinders weer in de natuur uitgezet. Het enige vervelende is: ze komen elk jaar weer terug.