Een nieuw liedt-boekje genaemt het dubbelt papiere ploegje
(ca. 1730)–Reynier Verton–
AuteursrechtvrijStemme: 't Is goed Capuzyn te zyn.1. STort nu tranen algemein,
O gy Dircland wilt vrij treuren,
't Geen men aen u ziet gebeuren,
| |
[pagina 71]
| |
Is bedroeft voor groot en klein,
Doet u Herdeloose Kerke,
Heden nu eens roukleed aen,
Vreest den Heer aenschouwt zijn werken,
Die hy aen u heeft gedaen.
2. Siet hoe God de winden straf,
In sijn toren kan bestiere,
Dat hy neemt op die maniere,
Somtijds 's menschen leven af:
In het midden der tempeesten,
Van de golven seer verwoed,
Blijven zo wel vrome geesten:
Als den grooten sondaer doet.
3. Onse Predikant eerbaer:
Schaerdenburg seer hoog gepresen,
Sal in alle deesen wesen,
Ons hier een exemplaer:
Die hier is van land gevaren,
Met meer luy van qualiteijd,
En verslonden van de baren,
Sijn al t' samen met droefheid.
4. Wast niet droevig om te zien
Haer in dese groot ellende,
Van haer vrienden en bekenden:
Die geen bystand konde bien,
En niet anders daer door kregen:
Als veel klagen en geween,
Door geen tranen vloed als regen:
Die sy storten algemeen.
5. Daer was doen geen helpen aen:
Als het schip de mast had onder:
En de golven met gedonder,
Bruisten vel met hevig slaen:
Anders niet als droevig kermen,
Hoorde men aen alle kand,
| |
[pagina 72]
| |
Groote God wilt ons ontfermen,
Riepen zy gelijkerhand.
6. Hoe heeft dien lofweerde geest,
Uitgeboesemd sijn gebeden:
Daer by dat wel dese reden:
Ongetwijffeld sijn geweest:
Ach uit den diepten o Heere,
Van mijner benaeuwtheid groot:
Wilt u aenschijn tot ons keere,
In soo grooten anxt en noot.
7. Denkt nu Dircxland vry aen hem,
't Geen hy daegs te voor u leerde:
Op dat gy u al bekeerde,
Zijt gedachtig zijne stem:
't Was voorwaer geen ydelheden,
't Gene dat hem wierd gehoord,
Maer een fondament van reden:
Vast gegrond op Godes woord.
8. Hoe heeft hy door sijne tael,
U ook menigmael voor desen:
Godes woord u aengewesen,
Door een Goddelijk verhael:
Dan met smeeken en vermanen:
Dan met straffen na den eijs,
Dat wy met berouw en tranen:
Moesten toomen 't sondig vleis.
9. Maer het scheen den tijd was daer,
Dat sijn leven was ten ende;
En hy van de aerdsche bende,
Nam sijn afscheid met gevaer:
Om in heerlijkheid hier boven,
Te gaen woonen eeuwiglijk:
Daer hy sijnen God zal loven,
In het hemels Koningrijk.
10. Treurd en weend inderdaet:
Gy Dircxland algelijke,
| |
[pagina 73]
| |
Jonk en oud 't zy arm of rijke,
Over u vervallen staet:
Bid den Heer om sijn genade,
Ook met een om sulken man:
Die u wijst de rechte paden,
En den weg des levens an.
|
|