Brood

[p. 7]

Kerstvisite

Er is bij Maria een Kindje geboren,
Haar man is een van ons timmerliên.
We konden de meid naar hun toestand doen horen...
Of moeten we zelf eens gaan zien?

We nemen ons naamkaart en bloemen mede.
Kom vlug, want het donkert al!
De sneeuw is vertrappeld; pas op voor de trede;
Maar wonen die lui in een stal?

We zijn achteraan in een hoek gebleven,
Ons bloemen heeft Jozef aanvaard
En glimlachend aan Maria gegeven,
Die zei iets van ‘vrede op aard!’

Maar plots is het wonder losgebroken:
Een engelenkoor dat zong ‘gloria.’
We hebben ons naamkaart op zak gestoken
En knielend gesmeekt om gena.