Kans op onweer

[p. 54]

Mijn Creoolse vriendin II

Sinds ik je zo zag
de brandlucht in je ogen
het lege nest nog
in de palm van je hand
wist ik dit is het voorportaal
van ons ontloken wonder
de herfst toch een lente
voor te zijn

er is iets feestelijks
binnen mijzelf begonnen
ik weet dat elke millisekonde
nu telt je mond zo dichtbij
op het kruispunt
van ons vertrek
dat ik elk woord
hoor hijgen roerloos
nog talmend
voor de eerste kus.