Tussen twee woestijnen

[p. 24]

Middernacht

De klok slaat
einde en begin.
Gij staat
bij mij.

De vinnen van de vis in
het zachte water
bewegen niet meer.
Wordt het nog later?

Gij komt, gij legt
in het koud
licht van dit
vertrek uw warme schaduw over
mijn ogen.

Ik bid
dat deze tover
duren moge.

We bidden aan elkaar.
Als te Bethehem
is de nacht klaar,
maar geen stem
wekt de tijd
en niemand wordt verwacht.

Zolang gij hier zijt
blijft het middernacht.