Magnetisch veld

[p. 28]

II

Uw benen zweven open uit de diepte
waar mijn hand door een vurige wolk is gedrongen,
tropennachtelijk in hun koele weerbaarheid.
Daartussen is de lucht verzadigd van ozon
want zuiverder ademt mijn hand dan mijn mond.

Voor uw enkels echter
een afstand voor een vlucht:
ze hebben hun vlerken uitgespreid
beschermd door een sfeer ombelliferen.

Zwenkt uw oksel in de verte
waar de nacht verzinkt,
uw mond staat fluisterend
in het midden van
de noordelijke hemisfeer.

Echter uw benen
spreiden zich uit
over twee horizonten.