Bloemlezing van onderscheidene zangen voor onze krijgsmakkers met het metalen kruis. Voor alle feestelijke gelegenheden

[p. 51]

Herinnering
de laatste heipaal 24 november 1855.
De eerste steen gelegd 10 december 1855.
Van het gedenkteeken aan Neerlands wettigen volksgeest, 1830-1831.

Wijze: Wij zijn lustig blij en rustig, (zonder bis.)

Zijn er kruizen in de huizen

Zwaar als lood te dragen:

Hij, die vleitaal, als een heipaal,

Stout trotseert en slagen,

Weeuwen helpt en weezen,

Heeft wis niets te vreezen:

Deze steen meldt groot in nood,
Den Kruisheld bij den dood.

Nog verblijden ons de tijden,

Bij den moed der vad'ren,

Bij hun lijden, bij hun strijden,

't Heldenbloed in de ad'ren.

Bruischend als de golven,

Die hun leed bedolven:

Zie daar blink dat zonlicht weêr
In 't schitt'rend Kruis van eer!

[p. 52]

 

Toen we leden, toen we streden,

 

Wezen ons de Helden,

 

Lang gestorven, die verworven

 

De eer op zee en velden:

 

Blijven ze in ons leven!

 

De eer, daar wij naar streven,

 

Rijst dan als het zonlicht weêr,

 

En schenke ons 't Kruis van eer.

 

 

 

Leed der armen wekte erbarmen,

 

Over wees en weeuwen:

 

Uwe gaven, Amstels braven,

 

In den strijd als leeuwen,

 

Stemmen Kruisgenooten

 

Ook voor weeuw en loten:

 

Zoo als toen het Kruis verrees

 

Op 't grondwerk van den wees.

 

 

 

Moogt ge, o Koning, in uw' woning

 

Lang ons Kruisfeest vieren:

 

Eerbetooning, heil den Koning,

 

Hoofden Officieren.

 

Broeders, Feestelingen!

 

Dat we 't heil bezingen

 

Door het doel bij 't Kruis-metaal,

 

En 't loon na zegepraal.