Bloemlezing van onderscheidene zangen voor onze krijgsmakkers met het metalen kruis. Voor alle feestelijke gelegenheden

[p. 45]

De oude Nederlandsche trouw en moed,
herleefd in den jare 1830-1831.

Wijze: Wilhelmus van Nassauwe,

Wilhelmus van Nassauwe!

Zoo klinke in onzen zang,

(Wat volken ook benaauwe,)

Den koning 't leve lang!

Dien wij Beschermheer noemen

Van ons metalen kruis,

Oranje's Derden roemen:

Triumf 't Oranje-huis!

[p. 46]

 

't Was voor de Oranje loten,

 

Dat men dat Kruis verwierf;

 

Is Heldenbloed vergoten,

 

Hij leeft nog die zoo stierf:

 

Hij leeft in onze toonen

 

Bij 't schitt'rend eere-blijk,

 

En 't loon der helden-zonen

 

Praalt in een hooger rijk.

 

 

 

De roem der ware dapp'ren

 

Bepaalt zich niet bij 't graf:

 

Waar de eere-vanen wapp'ren,

 

Daar legt men 't rouwfloers af:

 

Daar wenkt ons 't Kruis naar boven,

 

Als poolster in 't verschiet,

 

Om hooger heil te looven;

 

De Helden sterven niet.

 

 

 

En wie zijn toch de Helden?

 

Die, voor hun eigen land

 

En Vorst, hun leven stelden

 

Met burgerdeugd te pand:

 

Waar Trouw en Moed zich paren,

 

Daar dwingt geen vreemd geweld,

 

Als wij op 't hoog're staren:

 

Want eeuwig leeft de Held.