Spiegel historiael. Vijfde partie [alleen brontekst]

[p. 3,113]

[Varianten Spiegel: Gentsche Fragmenten.]

Op die stat herde sciere,
Ende vacht also op die gone
Vromelike ende herde scone,
So dat hem tbloet ran daer neder
In sinen arme, voort ende weder,
Van dien die hi daer doot sloech.
Dese bejagede der eren genoech.
Daer wart hi vermoeyt also,
Dat hi nemmeer mochte do,
Ende liet zijn zwaert steken daer
Int plankit, ende clam of daer naer
Van der leder daer ter stont;
Maer hine was niet sere ghewont
Anders dan hi moede was.
Doe clam een jonghelinc op na das
Van .xviii. jaren dapperlike naer,
Ende trac uut dat zwaert aldaer,
Hare alre ondancs diere waren,
Ende vacht coenlike daer mede twaren
Ene langhe stont op die van binnen:
Dese hiet Dideric, als wijt kinnen,
Ende . . tsier was sijn toename.
In . . . . . ware groter scame
Moesten si hem op gheven daer,
Ende dit was oec eer, vorwaer,
Eer die keyser conde comen scone
Uten palen van [Co]r[t]one,
So hadden si dit ghewonnen.
Nu sijn si voort trecken begonnen,
Eer die keyser daer conde comen,
Ende hebben een stedekijn anghenomen,

[p. 3,114]

 

Dat op een scone velt lach.

 

Die marscalc, die hem niet ontsach,

 

Heeft ghent stedekijn bestreden;

 

Hi hat sonder striden leden.

 

Die keyser Heynric legge ...

 

Doet ende heeft oec begonnen.

 

Also grote dinc onder der zonnen

 

Nie prince hier voren dede,

5

Ende oec op so corten stede;

 

Want haddi moghen leven lange,

 

Hi hadde gehat in sijn bedwange

 

Al die werelt oec sekerleken;

 

Hi hadde sine pale ghesteken

10

Vorder dan Hercules dede,

 

Of oec dan Alexander mede;

 

Maer sijn leven was tonlanghe.

 

Doe hi hadde in bedwanghe

 

Die stede, is hi vort gevaren

15

Tenen castele mit sire scaren,

 

Dat hiet die casteel te sinte Jan.

 

Daer lach hi voren ende menich man

 

Mit groten assaut, hoe dat gaet;

 

Want dien van binnen, verstaet,

20

Was ghelooft ontset te doene.

 

Om dat waren si herde coene

 

Ende verwerden hem vele te mere;

 

Maer dats om niet, in ghenen kere

 

En comen sijs niet gherne naer,

25

Daer hise bestriden mach, vorwaer.

 

Om dit ghinc men vaste an

 

Enen dach al dore dan

[p. 3,115]

 

Ende enen nacht mit groter cracht.

 

Die van binnen, doe si dese macht

30

Saghen des keysers liede doen,

 

Ende sise niet lieten gheroen,

 

Ende haer hulpe oec niet en quam,

 

Worden si binnen trage ende lam,

 

Ende versaechden hem te meer.

35

Om dit so wart ghewonnen teer

 

Die casteel van sinte Johan;

 

Want sander daghes doe began

 

Die sonne opgaen van den dage,

 

Was hi gewonnen, sonder saghe.

40

Daer vonden si goeder spise vele,

 

Dier nam daer sulc te sinen dele;

 

Ende goeden wine vonden si daer,

 

Dies dranc die wilde, weet vorwaer.

Van enen passe, daer skeysers viande laghen, die hi liden moeste, soude hi te Florensen comen .xliiij.

Nu es die keyser voort gevaren
Ende wilde trecken sonder sparen
Te Florensewaert ghereet;
Maer onder weghen nu daer steet
Een pas, daer hi moeste liden,
Soude hi te Florensewaert tiden;
Ende op den pas een tor stont,
Groot ende sterc, gescepen ront,
Ende een stede stont daer ane,
Dat Lancsisen hiet, ic wane;

[p. 3,116]

 

Ende hier laghen die viande gescaert,

 

Hem te weren die overvaert.

 

Doe toech keysers marscalc daer

 

Al omme tenen berghewaert naer,

15

Entie viande en wisten niet,

 

Dat die dinc aldus ghesciet,

 

Ende waenden dat die keyser soude

 

Op hem comen also houde,

 

Ende wachten sijns daer ter stat,

20

Ende en penseden niet om dat

 

Dat die marscalc ghetoghen was

 

Op den berch, sijt seker das.

 

Doe worden die viande daer geware,

 

Entie keyser trac daer nare;

25

Doene wisten si ten welken vaen,

 

So si den keyser wilden bestaen,

 

So den marscalc; nu tesen doene

 

Laghen daer die Florensoene

 

Ende oec die Ghelfe mede daer.