CL geestlyke gezangen
(1766)–Abdias Velingius– Auteursrechtvrij
[pagina 774]
| |
van ons weer, Al wat ons schaden zou,
o Heer!
3 Geen zwaare slaap sluit ons het oog:
Dat ons geen vyand schaden moog: Bewaar
ons vleesch van vuilen lust, Op dat geen
zorg de ziel ontrust!
4 Wanneer de slaap onz' oogen dekt, Ai!
maak ons hart dan opgewekt; Bescherm
ons door Uw rechte hand: Ontsla ons van
der zondenband.
| |
[pagina 775]
| |
5 Beschermer! Heer der Christenheid!
Uw bystand zy ons steeds bereid: Help
ons, o God! uit allen nood, Door Uw
Gerechtigheid en dood.
6 Gedenk aan ons in zwaaren tyd. Sta by
ons in gevaar en stryd. Hun, dien U bloed
heeft heil bercid, Zy nooit, o Heer! Uw
troost ontzeid.
7 Men loov den Vader en den Zoon In
eeuwigheid op hoogen toon; Dat nimmer
| |
[pagina 776]
| |
de weldadigheid Des Heilgen Geestes van
ons scheid'.
| |
[pagina 777]
| |
den ganschen dag, bewaren.
2 'k Zal Uw lof alom doen hooren, Va-
der der barmhartigheid! Wyl geen on-
heil my kon stooren In het werk, my op-
geleid; Wyl Uw Goedheid myn gemoed
Heeft voor menig kwaad behoed, En myn
vyand wou verjagen, Zoo dat 'k vry ben
van zyn slagen.
3 Zou een menschen tong verhalen Uwe
liefd' en wonderkracht? Neen! geen sterv-
| |
[pagina 778]
| |
ling kan bepalen, Wat Uw hand te wege
bracht. 't Goed, daar Gy my meê ver-
zaadt, Is ver booven tal of maat: Gy woudt
my Uw hulp zoo schenken, Dat geen on-
heil my kon krenken.
4 't Daglicht wykt van 's hemelstranssen,
Wyl de nacht het aardryk dekt; 'k Wagt
op U Heer! door Uw glanssen Wordt
myn ziel weer opgewekt: Sta my toch o
Vader! by Dat Uw licht steets voor my
| |
[pagina 779]
| |
zy, En in 't duister my moog leiden; 'k
Wil alleen Uw hulp verbeiden.
5 Heer! vergeef my al myn zonden:
Toon my Uw barmhartigheid, Want zy
slaan myn Ziel met wonden, Kwetzen
Uwe Majesteit. Dryf des satans list en
magt Rugwaards, door Uw sterke kracht;
Nimmer moet het hem gelukken, Dat
hy my in nood doe bukken.
6 Schoon ik ben van U geweken, 'k Stel
| |
[pagina 780]
| |
my voor Uw aanschyn bloot: 't Bloed
Uws Zoons zal voor my spreken: 'k Heb
vergifnis door Zyn dood. 'k Loochen
myne schulden niet, Maar de gunst, die
Gy my biedt, Is veel grooter, dan de
Zonden, Die Gy in my hebt bevonden.
7 Flonkerlicht der Eeuwigheden! Glans
die 't vroome volk verblydt! 'k Zoek Uw
hulp door myn gebeden, In deez' nacht
en t'aller tyd: Blyf by my, zoo lang ik
| |
[pagina 781]
| |
zal Wandlen in dit duister dal; Laat Uw
liefde my verzellen, Zoo zal my geen ramp
ontstellen.
8 Laat my, God, in Satans netten Nim-
mer hangen, vast verward; Laat hy nim-
mer my verpletten, Of belaân met angst
en smart. Laat my U, o zuiver Licht!
Nooit verliezen uit 't gezicht: Wie toch
leeft in Uw nabyheid, Die geniet van
smerten vryheid.
| |
[pagina 782]
| |
9 Als myn daaglyks werk zal maken, Dat
slaapzuchtig word' myn oog, Geef dan dat
myn hart moog waken En gericht moog
zyn om hoog: Myn gedachten doe geheel
Zyn gestrekt naar U, myn deel! Dat my
niets van U afdryve: Dat ik, slapend',
d'Uwe blyve.
10 Dat een zachte rust myn leden, In
deez' nacht, herleven doe: Weer van my
toch moeilykheden; Uw genade dekk'
| |
[pagina 783]
| |
my toe. Dat myn Ziel en myn gemoed,
Dat myn lyf en tydlyk goed, Vrienden,
magen, huisgenooten, In Uw opzicht
zyn besloten.
11 Laat geen schrikken my genaken:
Hoed my, Heer! voor overval: Doe my
niet door ziekt' ontwaken: Weer het ys-
lyk krygsgeschal, Vuur en hoogen waters-
nood, Pest en al te snellen dood: Laat my
niet in zonden sterven, En naar lyf en ziel
| |
[pagina 784]
| |
verderven.
12 Ach! verhoor o Heer der Heeren!
Hoor het smeken van Uw kind: Jesus,
Dien ik steets zal eeren, Blyf myn Schuts-
Heer, Raad en Vrind. Heilge Geest, ach!
zyt my goed; Sterk Gy toch myn zwak
gemoed. Ach! neem dit gebed ter ooren:
't Zy zoo, ja Gy zult my hooren.
| |
[pagina 785]
| |
CXXXVIII Lied.
| |
[pagina 786]
| |
Met wat liefd', en teederheid Zyne Gunst
my heeft geleid?
3 Dan kan 'k U naar eisch niet pryzen O
myn God! myn burgt en Rots! Welk een
dank zal 'k U bewyzen, Dat Gy van des
duivels trots, En uit 's waerelds listig net,
Hebt myn lyf en Ziel gered?
4 Dat my noch zyn by gebleven Myn ge-
heugen en verstand; Dat ik fris my mogt
begeven Tot het werk van myne hand
| |
[pagina 787]
| |
Dat ik nog myn oor en oog, Ongekrenkt
gebruiken moog.
5 Dat Gy my en all de mynen Hebt naar
lyf en Ziel gevoed, My woud met Uw
Gunst beschynen! O wat is 't een heerlyk
goed, Dat Gy Uwe trouw, o Heer! My
betoond hebt meer en meer?
6 Uwe liefde, nooitte peilen, Schonk m'
o Jesus! al dat goed; Dat Uw Geest my
hoed' voor feilen; Zyne kracht bestuur myn
| |
[pagina 788]
| |
voet, Tot 'k aan 't einde myner paân,
Mag ten Hemel binnen gaan.
7 Zal ik dan noch langer leven Naar Uw
vastgestelden Raad? Laat ik steeds aan U
toch kleven, Onafscheidbaar vroeg en
spaâd: Leev' ik dan, zoo zyt Gy myn;
Sterv' ik, 'k zal dan d'Uwe zyn.
8 Wil m' o Heer! in tusschen schenken
Uwe liefd', in deezen nacht; Wil myn
Zonden niet gedenken: Breek des vyands
| |
[pagina 789]
| |
boozen magt: Dat hy my niet schad' of
stoor, Wyl ik U toch toebehôor.
9 Ach! laat toch Uw Engel waken,
Heer! ter myner veiligheid: Laat m', in
't midden myner zaken, Tot het sterven
zyn bereid: Zoo slaap ik, van zorg bevryd,
Tot my 't morgen licht verblyd'.
| |
[pagina 790]
| |
ven: O Ziel licht! wil der Zonden nacht
verdryven: Ach! dat Uw glans, o Heil-
zon! my verblyd'; Verlicht myn Ziel, o
Heer! 't is meer dan tyd.
2 U zeg ik dank, myn God! in all' myn
wegen, In al myn doen schonkt Gy my
Uwen zegen: Uw wil o Heer! schoon ik
dien niet versta, Is altoos recht, het ga
dan hoe het ga.
3 Dit maar alleen, dit maakt my noch e-
| |
[pagina 791]
| |
lendig, Dat ik in 't goed zoo vaak ben on-
bestendig: Dit weet Gy wel, Gy die de
nieren proeft; Ik struikel, als een kind,
dat hulp behoeft.
4 Vergeef my 't kwaad, in myne Ziel
verholen, De waereld, zond' en duivel
doen my dolen: Ik heb berouw: daar is
myn hand, o Heer! Zyt Gy de myn', zoo
ben ik d'Uwe weêr!
5 O Isrels heil! myn herder! myn ont-
| |
[pagina 792]
| |
fermer! Gord aan Uw zwaard, myn Troo-
ster! myn Beschermer! Bewaar my door
Uw onverwinbre magt, Als Belial op my-
ne Ziel maakt jacht.
6 Al rusten wy, geen slaap kan U bevan-
gen: Laat in den slaap myn Ziel het goed'
erlangen: Ach dat Uw licht, o Heilzon!
my omscheen! 'k Verlaat U niet, myn
Rots! de dag is heen.
|
|