De Amsterdamsche Pegasus

[p. 41]

Kus-Liedt,

Stemme: Wanneer ick slaep, voel ick, &c.

WAnneer ick kus u schoone Roose-mond,
Dan ziel en hart die willen my terstont
Verlaten inde lust, om by u haer rust
Te genieten staegh, o heel soete laegh!
Te genieten staegh gevangen:
O kus! o soete kus! duurt lange.

2   Kom kust my eens, noch eens mijn Nymphjen, ay!
Niet al te flauw, noch oock te snel van bey:
Nu ick oock eens, noch eenmaels soete Beck!
Noch ay! noch eenmael, och! het soet verhael,
Noch ay! noch eenmael, dan rusten:
O kus, o soete kus, laet lusten.

3   V kusjens zijn het Nectar soet vermaert:
V lipjens douw 't Ambrosia van aert:
Veel soeter als Thijm op Hybla vergaert,
En u suycker-aem, vervoert my t'saem,
En u suycker aem mijn geesten,
Kom kus, maer soete kusjens meeste.

4   Och of mijn ziel met kusjens in u glee
(Mijn Roose-Mond) haer lang-voorsiende stee,
Dan bleef dees romp, eylaes! berooft van vreughd.
Doch t' en mach niet schaen, als mijn siel mach gaen
(Doch 't en mach niet schaen) om t' erven
In kus, in soet gekus te sterven.

5   Kom rooft mijn ziel, sy is alree gereet,
En wacht u kus, o kusjens ghy die weet
Te schaken wie ghy wilt, kom blaest my in
Een fris nieuw gemoed, die m'in kusjens doet,
Een fris nieuw gemoed te haken:
Komt kus, kom soete kusjens vake.