De Amsterdamsche Pegasus
(1627)–Jacob Janszoon Colevelt, A. Pietersz. Craen, Jan Robbertsz, Matthijs van Velden–
Auteursrechtvrij
[pagina 22]
| |
Stemme: Als ick uyt wand'len gae.
Silvest.
WEest welkom Harderin
Van uwen Harder nuw.
Silvia.
Silvester ghy niet min
Van my die Schaepjens stuw.
Silvest.
Ick danck u schoone Nymph', kom set u by my neer,
Tot dat, tot dat, tot dat de Sonne neemt haer keer
2 Na Thetijs inde Zee.
Silvia.
Och neen Silvester neen!
Mijn Ruyck-veer staet gins ree,
By Eer-beeck, wat bene'en,
Waer my Olinda wacht, dus laet my ditmael gaen,
Waer nu, waer nu, waer nu Pales eer wort gedaen.
Silvest.
3 Veroorloft my Goddin
Dat ick u daer dan ley?
Silvia.
Wel Herder is't u zin,
So voeght u aen mijn zy?
Silvest.
Nu acht ick mijn gheluck verr' boven Paris, ach!
Nu ick, nu ick, nu ick mijn Nymph gheleyden mach.
Silvia.
4 Silvester niet te hoogh!
Ay hout u in u plicht.
Silvest.
Och dat de Min my toogh
Nu in u schoon gesicht.
Silvia.
Wel wat waer het doch dan?
Silvest.
dan sou ick zijn te vreen,
Dat wy, dat wy, dat wy nu twee dan wierden een.
Silvia.
5 Hoe kan dat toch geschien?
Silvest.
Seer licht, soo 't u maer lust.
Silvia.
Ia laet ick het een sien.
Silvest.
Wel aen, my daer op kust.
Silvia.
Neen, doet het sonder kus.
Silvest.
Och! het kussen vereent:
Ia ja, ja ja, ja ja, nu weet ick wat ghy meent.
|
|