Chronijcke van Leeuwenhorn

[fol. D2v]

Een beclach vande Dijckmeesters / Basen ende Hans-Kuyers / die opten Sype wercken.

Wy arme dijckers / hans kuyers en Basen /

Die nu stadich aen den Sijpe laboreren

Wat bennen wy een deel ydele blasen
Wy lopen altijt met leghe en schuerde cleeren /
Wy connen nemmermeer een penninck vermeeren
Want wy visschen stadich al after tnet /
Wy wercken als muyel dat ons den ooghen verkeeren /
Stramme en lamme leden crigen wy te met
Wy kayen / wy dammen / wy legen den pet
En slobben al of cous / schoen en broecken
Ons caecken dunnen wy schieten dapper ons vet /
Wy souden den bocht gaern opten Sijp soecken
Wy connen hem niet vinden in gheene hoecken /
Daerom moghen wy wel segghen altemalen
Tzijn arme bloede / die zijn cost vant Sijp sal halen /

Ons dachhueren bennen vry al wat groot /

Een Gulden of halven Daelder wy sdaechs wel winnen /
Maerten streckt niet wy ghevent al om broot
Om vleys / speck / om wollen ende linnen
Om butter en caes / wijt terstont versinnen
Wy souden een deel wel zijn goede gesellen
Maer tis altijt te cort buyten en binnen
Den Soetelaer can ons kerven me tellen
Hy soeck mede de langste ellen
Want sy stoppen ons tgoet soo duer in den hant

[fol. D3r]

 

Willen wy ons dan daer teghen stellen

 

Tis wech wech alsdan pacty avant /

 

Den dieren tijt is soo sterck int lant

 

Wy ghevent al om Drincken / om Eten sonder falen /

 

Och tzijn arme bloeden die zijn Cost van t Syp sullen halen.

 

 

 

Mijn Heeren dancken wy uytermaten

 

Sy gheven ons wel onsen verdienden loon

 

Maer wat is ten mach al niet baten /

 

Tgelt rinckelt deur die tanden wat is een croou /

 

Streck niet meer als in een brouketel een boon

 

Ons Wijf en kinderen moeten meeten

 

Dies singen wy noch ons oude toon

 

Pover / pover hoe hebstu ons ghebeten

 

Luysich en nat cruypen wy in die beten /

 

In arme hutkens moeten wy slapen

 

In onsen kaets is soo weynich te freten

 

Een versch waterken moeten wy somtijt layen

 

Och bennen wy niet een deel arme knapen

 

Loopen sonder gelt meest als den calen

 

Och tzijn arme bloeden die zijn Cost van Tzijp sullen halen.

 

 

 

Prince.

 

 

 

Daer bennen wel eenighe die fortuyn hebben gehadt

 

Maer den meesten hoop blijven den ouden knecht /

 

En moeten loopen het geldeloose padt

 

Eert is ghewonnen sy verteerent slecht

 

Ist Aeff / ist Griet / ist Nel ende Brecht /

 

Sy loopen me schoyen om den armen cost /

 

Dus vallen wy ghelijck al vande plecht

 

Wy moghen niet eens worden verdost

 

tWort oock al by ons verteert en opgheschoft /

[fol. D3v]

 

Ons buel is plat / en sy blijft plat

 

Hy mach wel verblijt zijn die wort verlost /

 

Van dees plage / en sit op zijn gat /

 

Te wercken / in een dorp ofte stadt /

 

Och zijn arme Bloeden die zijn Cost opt Sijp sullen halen.

F I N I S.