De historie van Belgis
(1829)–Marcus van Vaernewyck– Auteursrechtvrij
[pagina 130]
| |
en van jongvrouw Judoca van den Brande, en agter-kleyn-zoon van jonkheer Jan Wielant en van jongvrouw Joanna Wissoc, kwam ter weireld in het jaer 1439 en overleed tot Mechelen den 2 maert 1519 (ouden styl). Zynen vader wierd in het jaer 1444 secretaris des hertogs van Bourgondien Philippe den Goeden, was daer naer agtervolgens greffier en raedsheer van den provinciaelen raed van Vlaenderen en stierf tot Gend in den ouderdom van 75 jaeren den 1 juny 1473, alwaer hy in de S. Margareta-kapel der parochiaele kerk van S. Jacobs begraven wierd. Zyne moeder, dogter van jonkheer Jan van der Kethulle, agtervolgens secretaris, requestmeester en raedsbeer der hertogen van Bourgondien Philippe den Stonten, Jan zonder Schroom en Philippe den Goeden, stierf den 22 mey 1472 binnen de zelve stad en wierd in gemelde kapel begraven. Philippe Wielant deed tot Loven zeer goede studien en wierd den 5 december 1464 in de universiteyt dier stad tot licenciaet in het burgerlyk recht gepromoveert. Ten jaere 1475 wierd by door den hertog van Bourgondien Karel den Onverzaegden tot raedsheer in het door dien vorst nieuwelings opgeregt parlement van Mechelen benoemt, tegen de gagie van 20 stuyvers dags. Laeter wierd by raedsheer en ten jaere 1488 president van den provinciaelen raed in Vlaenderen. Den aerts-hertog Philippe, daer naer den koning van Castilien Philippe den Schoonen, benoemde hem den 22 january 1504 tot raedsheer en onder-president van het door hem herstelt parlement van Mechelen, zynde hy in het jaer 1476 tot request-meester der hertogin Marie van Bourgondien benoemt geweest. Wielant, die naer zyn overlyden by zyne ouders begraven wierd, was getrouwt met jongvrouw Joanna van Halewyn, filia jonkheer Jans, den 20 april 1510 tot Mechelen overleden, zoo als het blykt uyt dit grafschrift, het welk men in de S. Margareta-kapel, binnen de parochiaele kerk van S. Jacobs tot Gend plagt te lezen: Sepulture van M'her Philips Wielant, heere van Landeghem, raedt ende meester van requesten ordinaire Zeer Hooghe ende Moghende Princhen ende Hertoghen, Charles, Marie, coninck Maximiliaen ende oertshertoghe Philippe, die sterft in 't jaer XVe. XIX. den II van maerte, ende van jonckvrouwe Johanna van Halewyn, M'her Jans dochter, syne gheselnede, de welcke sterft den XX. van april XVe. en X. Uyt dit houwelyk zyn gesproten: Jan Wielant, broeder van het order van S. Jan van Jerusalem, geboren tot Mechelen den donderdag 20 october 1474, overleden tot Mechelen den 14 april 1518 en begraven in de S. Jans-kerk tot Loven; Joanna Wielant, geboren tot Gend, een zaterdag 19 april 1478, den 28 augusti 1489 aen de pest tot Gend overleden en in meergemelde S. Margareta-kapel aldaer begraven; Florentina Wielant, geboren tot Gend den maendag 6 september 1479, getrouwt met jonkheer Stephanus van Liedekercke, vrouw van Eversbeke en van Landeghem, naer haeren oudsten broeders dood, den 22 december 1506 tot Mechelen overleden en begraven in de parochiaele kerk van Nukerke, in het land van Aelst; Philippina Wielant, geboren tot Gend den dynsdag 4 april 1480 (ouden styl), getrouwt met jonkheer Ferry Gros, overleden tot Brussel den 1 december 1521 en begraven in gemelde kapel; Philippe Wielant, geboren tot Gend op S. Marcus-dag, den vrydag 25 april 1488, overleden den 25 mey 1489 en in gemelde | |
[pagina 131]
| |
kapel begraven; Barbara Wielant, geboren tot Gend den maendag 21 october 1482, overleden in het Benedictinerssen-klooster van den Poel, by Leyden, in Holland, alwaer zy geprofest was; en Jacoba Wielant, geboren tot Gend den 3 maert 1484 (voor Paesschen), overleden den dynsdag 27 april 1485 en in gemelde kapel begraven. Bebalve die zeven wettelyke kinderen had Philippe Wielant eene bastaerd-dogter, Elisabeth Wielant genoemt, den 31 october 1473 tot Gend geboren en aldaer overleden in het klooster der Fille-Diensen, alwaer zy geprofest was. Dionysins Harduinus eygende Philippe Wielant het heyl toe, het welk Plinius den Jongen aen zynen oom geeft, het is te zeggen, van de gaeve te hebben ontfangen om zaeken te verrigten, weirdig geschreven te worden en van zaeken te schryven weirdig gelezen te worden. Inderdaed, voegt Harduinus daer by, Wielant heeft in de verschillige ampten welke hy bekleed heeft ontwerpen ter uytvoer gebragt, welke hem eenen onsterffelyken roem moeten verwerven, en zynen onvermoeyelyken iver heeft boekwerken voortgebragt, welke zynen naem aen het naergeslacht zullen bekent maeken..... Dit zyn groote woorden, zegt hier ontrent Paquot, die de vlaemsche tael niet al te wel kennende en geenen goeden rechtsgeleerden of minnaer der oudheyd zynde, de werken van den beroemden Wielant niet heeft konnen waerdeeren. Philippe Wielant heeft, onder vele werken, de volgende geschreven: 1.o Van de Loenrechten, naer de Hoven van Vlaenderen, in het latyn vertaelt en gedrukt eerst tot Middelburg in het jaer 1664 en vervolgens tot Gend in het jaer 1699, vermeerdert met aenmerkingen van J.B. de Clerck, licenciaet in beyde de rechten; 2.o Practique, maniere ende styl van Procederen, ghemaect duer meester Philips Wielant, heere van Eversbeke, voortyts president in Vlaenderen ende raetsheere in den grooten raedt te Mecheten. Gheprint tAntwerpen by Hans de Laet, in de Cammerstrate, in de Rape, M. CCCCC. LVIII., herdrukt met verbeteringen door Antone van Sestich, advocaet in den grooten raed van Mechelen, tot Antwerpen in 1573, herdrukt tot Rotterdam, by Jan van Waesberghe, den jongen, in 1603 en 1612 en by Pieter van Waesberghe in 1642 in-12.o, gothische letter; 3.o Recueil des Antiquitez de Flandre, waer van Vredius zig tot het maeken zynder werken bedient heeft; 4.o Historia de rebus Flandricis, waer van Meyerus en Marchantius goed gebruyk hebben weten te maeken; 5.o Coustumes generales de Flandres, redigees par Ph. Wielant; 6.o Crimineele practycke; 7.o Armoiries de la Noblesse de Flandre, waer van de Luyte zig tot het verveirdigen van zynen Jardin des Armoiries heeft bedient; 8.o Historia Brabantiae et Flandriae ac Cameracensium Episcoporum; en 9.o Chronique de Flandre. Vele van deze werken zyn manuscript gebleven. |
|