[Jan Lieven Roothaese]
ROOTHAESE (JAN LIEVEN), zoon van Jan en van Maria Florencia de Sitter, geboren den 4 mey 1704, deed zyne studien in het collegie der eerweirdige paters Augustynen en vervolgens in het bisschoppelyk seminarie tot Gend, alwaer hy in de hoofdkerk van S. Baefs in 1731 de priesterlyke wyding ontfing. Naer verscheyde onder-pastoryen met iver, vlytigheyd en zeegbaerheyd bekleed te hebben, bekwam hy in het jaer 1742 de pastory van Belcele, alwaer hy den 20 january 1763 overleed en onder eenen zerk met een vlaemsch opschrift begraven ligt. Roothaese nam in zyne ledige uren behaegen in 's lands geschiedenis en heeft daer over verscheyde werkskens geschreven; men is aen zyne vlyt eene uytgaef der Gendsche Geschiedenis van pater Bernardus de Jonghe verschuldigt, in 1752 tot Gend by Pieter de Goesin in 2 deelen in-8.o gedrukt. Deze uytgaef is vermeerderd met het geen Roothaese uyt de handschriften van Burgundius van Kempeneer en van eenen anderen kronyk-schryver der beeldstormery getrokken had, en verrykt met ettelyke fraeye aenteekeningen of noten, waer in de nieuwsgierigheyd van den lezer op eene genoegelyke wyze verzaed word en waer in Roothaese, by het aenhaelen van verschillige schryvers en daedzaeken, eenen geest van rechtmaetige oordeelkunde aen den dag legt, het geen men voornaementlyk bemerkt in zyn gezeg op Jacob van Artevelde, alwaer hy de dwaeling der geschiedenis- en kronykschryvers aentoont, die ten onregte geschreven hebben dat dien ruwaerd eenen brouwer van beroep was en klaerlyk bewyst, dat Artevelde en alle de Gendsche magistraeten der midden-eeuwen edellieden zyn geweest, die zig in de eene of andere aenbagtsneiring lieten inschryven, zonder de zelve wezentlyk uyt te oeffenen. Dit werk is met de vermeerdering van den pater O.L.V. Broeder Leonardus à Santa Maria, alias Franciscus du Molie, gehoren tot Kortryk in 1716 en overleden tot Gend den 8 maert 1796, in 1781 by de weduwe Michiel de Goesin, in 2 deelen in-8.o, herdrukt.