De historie van Belgis

[Pieter Reyniers]

REYNIERS (PIETER), in het jaer 1756 geboren en in het jaer 1815 overleden, was zoon van eenen metser, die hem onder de bescherming van den abt van S. Pieters nevens Gend de lessen der koninglyke academie van teeken-, schilder- en bouwkonst tot Gend liet bywoonen, alwaer by zulkdaenige voorderingen deed, dat hy in het jaer 1774 den tweeden prys van de derde classe, in het jaer 1776 den tweeden prys der tweede classe en in het jaer 1778 den tweeden prys van de eerste classe der bouwkonst behaelde en in het jaer 1780 tot primus in de bouwkonst uytgeroepen wierd. Reyniers oeffende vervolgens het beroep uyt van metser en bouwmeester, waer in by zeer wel sloeg en eene taemelyke fortuyn hyeen verzaemelde. Daer hy hoegenaemt geenen hoogmoed had en zig weynig met openbaere ondernemingen bemoeyde, maekte zynen naem zoo veel gerugt niet als dien van Pisson, Fermondt, Buels, de Broe en andere, hoewel by het wel verdiende en by bekwaem was om in het bouwkundig vak de grootste en moeyelykste werken uyt te voeren. Zynen bouwtrand was zeer regelmaetig, ofschoon wat eenvoudig, het geen weleer aen zynen leeftyd en aen de gene die hem gebruykten dan aen hem zelve toe te wyten was, vermits by altyd den smaek zynder kalanten stiptelyk volgde en de pragt der gebouwen sedert zyne dood zeer toegenomen heeft. Reyniers was eenen deugdzaemen en weldenkenden man, wiens dood door den armen vooral betrenrt wierd. Hy stierf ongetrouwt, hebbende zyne goederen opgedraegen aen eenen broeder en twee zusters die met hem woonden.