[Cornelis de Rekenaere]
REKENAERE (CORNELIS DE), in het jaer 1562 geboren en den 12 july 1629 tot Amsterdam overleden, wierd door zyne ouders, die de calvinistsche leering aengenomen hadden, daer in onderwezen, volgde hun naer de overgaef van Gend aen de spagniaerds in Holland, alwaer hy zyne studien zoo gelukkig voordzette, dat hy in het jaer 1589 het rectoraet van het collegie van Amsterdam bekwam, welken post hy tot het eynde zynder dagen behouden heeft. Hy was eenen zeer goeden nederlandschen en latynschen taelkundigen en eenen taemelyk goeden nederlandschen en latynschen digter, die met zynen stadgenoot den vermaerden Daniel Heinsius in eene nauwe vriendschap leefde en hem in 1603 en 1604, geduerende dat hy zyne uytgaef der gedigten van Theocritus tot Amsterdam bespoedigde, ten zynen huyze herbergde. Cornelis de Rekenaere heeft vele vlaemsche en latynsche gedigten in het licht gegeven en was eenen man van een zeer zedelyk gedrag.