Parys leeraerden. Onder die schrandere en vernufte meesters deed hy in zyne studien eenen zondaenigen voortgang, dat hy, nauwelyks den ouderdom van zeventien jaeren bereykt hebbende, zig in staet vond de grieksche tael te onderwyzen. Alsdan opende hy in zyne vader-stad eene school alwaer hy geduerende eenige jaeren de humaniora onderwees en vele leerlingen aenlokte, die in het vervolg alle vermaert zyn geworden. De godsdienstige beroerten van 1566 bewogen hem elders eene schuylplaets te zoeken. Hy vertrok zig tot Duysburg, in het hertogdom van Cleef, alwaer hy onder den bruggeling Joannes Olto zyne grieksche en latynsche lessen voortzette. In het jaer 1575 begaf hy zig ter universiteyt van Douay, alwaer zynen stadgenoot Livinus Pontanus hem den leerstoel van professor in het grieksch en in de welsprekentheyd verschafte, hy bediende den zelven met veel iver, verwierf daer in eenen grooten roem en gebruykte zyne ledige uren om zig in de regtsgeleerdheyd te oeffenen, onder zynen berugten stadgenoot Francies Goethals. Op het eynde der 16.e eeuw wierd hy tot licenciaet in beyde de rechten gepromoveert en verliet hy Douay, ten eynde zig voor het overig van zyn leven tot Kameryk neder te zetten, alwaer men hem riep, om hem met het ampt van syndic of raed-pensionnaris te vereeren. Joost de Rycke heeft Olivinius een vernuftig latynsch grafdigt gemaekt, pater Andries Schot roemt op zyne welsprekentheyd en Sanderus zegt dat hy zeer geleerd was in de grieksche en latynsche taelen en tevens cierlyken digter, ernstigen redenaer, onderscheyden wysgeer, goeden geschiedkundigen en zeer hebendig in het romeynsch canonisch recht is geweest, alhoewel hy die laeste wetenschap maer in de rypheyd zynder jaeren had beginnen te leeren. Men heeft van Olieslaeger verscheyde latynsche werken, waer van eenige noyt gedrukt zyn.