[Jacob Martins]
MARTINS (JACOB), in het jaer 1532 uyt eenen ouden edelen stam geboren en den 5 mey 1574 overleden, deed zyne studien ter universiteyt van Loven, alwaer hy tot doctor in beyde de regten gepromoveert wierd. Hy was agterrolgens advocaet, raedsheer en president van den provinciaelen raed in Vlaenderen, en wierd in het jaer 1567 door den hertog van Alva tot raedsheer van den raed van beroerten of bloed-raed benoemt, alwaer hy noglans zeer zelden verscheen. Alhoewel zynen zoon, van wie hier onder gehandelt word, uyt zugt voor nieuwigheden den gryzen godsdienst zynder voorvaders verlaeten en tegen zynen wettigen monarch de wapens opgevat had, bleef hy het roomsch-katholyk geloof en den koning van Spagnien Philippe den II getrouw en wist hy zig aengenaem te maeken by de gouverneurs-generael der Nederlanden, zoo dat hy verdient heeft door den berugten Viglius genoemt te worden eenen aldergeregtigsten en neirstigsten regts-bedienaer. Hy heeft eenige regtsgeleerde werken geschreven, welke noyt het licht gezien hebben, liet eene eenige dogter agter, getrouwt met M'her Pieter van Stoelant, heer van Hasselt, Markeghem enz., en had den 27 april 1571 zyne gemaelin jongvrouw Elisabeth Cabeliaux verloren.
Auteursrechtvrij