rieuse en Marie. Ook goot hy klokken voor de steden Brussel, Mechelen, Doornyk, Antwerpen, Brugge, Kortryk en Iperen en voor eene groote menigte dorpen, abdyen en kloosters. Daniel de Leonenecht had eenen broeder Michiel de Leenenecht genoemt, die by hem woonde en zyn beroep uytoeffende, en met wie hy den 5 april 1401 voor den abt van S. Pieters, nevens Gend, een contract aenging, tot het gieten van zes schellen voor zyne abdykerk, waer van de eerste 1100, de tweede 900, de derde 700, de vierde 500, de vyfde 350 en de zesde 250 ponden moesten wegen. Den 17 january 1413 (ouden styl), gingen Daniel en Michiel de Leencnecht met den gemelden abt van S. Pieters een nieuw contract aen tot het gieten van vier klokken voor de kerk zynder abdy, te weten Marie, wegende 10,000, Godwald, wegende 8,000, Bertholf, wegende 6,000 en Wulfram, wegende 4,000 ponden, waer van de spys, waer onder veel gosselaers-koper was, door den abt gelevert wierd. Daniel de Leencnecht had eenen zoon, genoemt Gherem de Leencnecht, die ook eenen goeden klokgieter was, in het jaer 1436 twee groote klokken goot voor S. Jacobs-kerk tot Gend en eene voor de kerk van Moerbeke. Tydens Daniel de Leencnecht bestonden nog twee klokgieters binnen Gend, die ook zeer befaemd waeren, naementlyk: Jan van Couderberghe, die in het jaer 1404 eene klok goot voor de parochie-kerk van Sleydinge, en Antone Bette, die in het jaer 1411 eene schel goot voor de parochie-kerk van Swynaerde.
Auteursrechtvrij