grave sleepte; hy had nogtans het geluk van daer van te genezen en zulks schrikte hem geenzins af om op nieuws dienst in hot hospitael te nemen. Eenigen tyd daer naer nam hy de gelegentheyd waer van eenen openstaenden apothekers-winkel tot Gend, om daer van aenkoop te doen en zig aldaer te stellen. Hy woonde in den Baudeloo-hof tot Gend de kruydkundige lessen van den professor Verheek by en bekwam'er eene eere-medalie. Nog te jong zynde om apothekers-meester te konnen worden, geloofde Z. Exc. den graef de Montalivet, minister van binnenlandsche zaeken van het voormaelig fransch keyzerryk, hem in het belang der wetenschap daer toe eene dispensie van ouderdom te mogen geven. Hy onderscheydde zig in zyn examen door de uytgebreydheyd zynder kennissen. By den geopenden kampstryd door de maetschappy van landbouw en kruyd-kunde tot Gend, voor het verveirdigen van eenen volledigen kruyd-boek der vier arrondissementen van het voormaelig departement der Schelde, zag men den jongen van Hoorebeke agtervolgens vier mael de eere-medalie behaelen en in zyne belangryke verzaemeling, de rykdommen van Vlaenderens plantenryk, bestaende uyt meer als 3000 planten en gewassen, welke in Oost- en Hollandsch-Vlaenderen van zelfs groeyen, aen den dag brengen. Hy begon alsdan de landbouwkunde te oeffenen, wierd lid der koninglyke maetschappy van landbouw en kruyd-kunde der stad Gend, van de koninglyke maetschappy van schoone konsten en letteren tot Gend, van de provinciaele commissie van geneeskundig onderzoek en toevoorzigt tot Gend, van de provinciaele commissie van landbouw in Oost-Vlaenderen en van het koninglyk nederlandsch institut van konsten en wetenschappen, en wierd over de door hem bewezene diensten door onzen welwillenden souvereyn, Z.M. den koning der Nederlanden Willem den I, beloont met den eervollen titel van broeder van het koninglyk ridder-orden van den Nederlandschen Leeuw. Zyne antwoorden aen de prys-vraegen der luyksche maetschappy van wedyver wierden in 1819 en 1821 bekroont en deden hem eene zilvere en eene goude medalie bekomen. Van Hoorebeke bepaelde zig niet alleen tot de beoeffening der kruyd- en landbouwkunde, maer hield zig ook met de natuurlyke historie bezig; hy had reeds eene fraeye verzaemelinge van opgevulde vogelen en viervoetige dieren byeengebragt en stond eene collectie van bergstoffen te verzaemelen, wanneer eene ontydige dood hem kwam overrassen en hem aen zyne werkzaemheden en aen de wetenschappen ontrukte. Van Hourebeke stierf tot Gend den 25 july 1821, met den naem van tevens goeden artseny-, kruyd-, natuer- en schey-kundigen te zyn geweest en wierd in den grafkelder zynder familie tot Mariakerke, buyten de brugschepoort der stad Gend, ter aerde besteld. Van Hoorebeke was getrouwt met joffrouw Maria Barbara Massinon, gebortig van Charleroi, alwaer zy naer zyne dood terug gekeert, is en heeft by haer vier kinders agtergelaeten, waer van het oudste, eenen zoon zynde, alsnu zyne latynsche studien begonnen heeft in het koninglyk collegie tot Gend.