De historie van Belgis

[Daniel Heyns]

HEYNS (DANIEL) of Heynsius, in het jaer 1582 geboren en in het jaer 1655 tot Leyden overleden, was eenen der berugtsle geleerde zynder eeuw en eenen uytmuntenden latynschen en

[p. 60]

vlaemschen digter. Nauwelyks had hy den jeugdigen ouderdom van negentien jaeren bereykt, of men boorde hem de grieksche en latynsche auteuren openbaerlyk uytleggen ter universiteyt van Leyden, alwaer hy ook de geschiedenis en de staetkunde leeraerde en een aenzienelyk getal zeer geachte letterkundige werken in het licht gaf. Zyne latynsche verzen hebben vele gelykenis met die van Ovidius. Hoewel Heynsius de protestantsche geloofsbelydenis volgde, verwierf hy de achting van den paus Urbanus den VIII, van den koning van Vrankryk Lodewyk den XIII, van den berugten kardinael de Richelieu, van de republiek van Venetien, en vooral van den zweedschen koning Gustavus Adolphus, van de koning Elisabeth en van Oliverius Cromwell. Met regt word Heynsius door het meestendeel der schryvers als eenen der grootste hoogleeraers der universiteyt van Leyden beschouwt. Eenen zynder zoonen, even als hy, Daniel genoemt, is niet min vermaert in de letterkundige weireld en heeft zeer vele schrandere werken geschreven en uytgegeven.