De historie van Belgis

[Jan van Havere]

HAVERE (JAN VAN), heer van Walle, zoon van jonkheer Karel van Havere, die in 1534 ontfanger der werken was, geboren den 4 october 1549 en den 26 maert 1625 overleden, is eenen iverigen letterkundigen en eenen geleerden en schranderen doctor in beyde de regten geweest, die twaelf jaeren lang Europa dooreysde en zynen naem in schier alle de landstreken van het kleyuste doch beschaefste der vier weireld-deelen bekend maekte. In zyne vader-stad terug gekeerd zynde, trad hy in het magistraet, alwaer by in 1593 tienden schepenen van der Keure, in 1594 derden schepenen van Gedeele, in 1595 vyfden schepenen van der Keure, in 1599 vyfden schepenen van der Keure, in 1600 derden schepenen van Gedeele, in 1601 derden schepenen van der Keure, in 1605 zevensten schepenen van der Keure, in 1607 zevensten schepenen van der Keure, in 1608 voorschepenen van Gedeele, in 1609 vier-

[p. 47]

den schepenen van der Keure, in 1611 tweeden schepenen van Gedeele, in 1612 voorschepenen van Gedeele en in 1622 tweeden schepenen van der Keure is geweest. Den heer van Walle onderhield eene regelmaetige briefwisseling met een groot getal geleerde, die hy in zyne reyze gehanteert had en met eenige vorsten, die hem in hunne hoven zeer wel onthaelt hadden. Hy volbragt de pligten van het schependom met de faem van eenen wethouder, die eene volstandige voorzigtigheyd by eene onveranderlyke opregtheyd en rondborstigheyd voegde, en liet de arme der stad Gend, voor wie hy zeer liefdaedig was geweest, by zyn testament eene jaerlyksche inkomst agter van 2600 guldens. Hy wierd in de parochiaele kerk van S. Michiels begraven, alwaer hem eene kostbaere tombe met een fraey grafschrift opgeregt wierd, en had voor gemeene zinspreuk deze latynsche woorden: Neseit labi virtus. Dezen geleerden heeft een latynsch digtstuk onder den titel van Arx Virtutis (het kasteel der deugd) in het licht gegeven, welk werksken zeer wysgeerig opgestelt is en uytnemende spreuken vervat tegen de ydelheyd, den hoogmoed, de gierigheyd en de woekery, en door eene latynsche verhandeling over de goede wethouders (Tractatus de bono Senatore) moest gevolgd worden, welke noyt gedrukt is geweest.