[Gillis Goethals]
GOETHALS (GILLIS), zoon van Lieven en van jongvrouw Elisabeth Uutenhove, is eenen dier uytmuntende borgers geweest, die in eenen boek hunder haerdsteden de rampen en onheylen des vaderlands beweenen. Geduerende zynen geheelen levensloop zag men hem de eer der weireld vlugten, als ook de verhevene ampten, waer toe zyne geborte hem scheen te roepen en welke zyne geleerdheyd en deugden hem weirdig maekten te bekleeden. Den voortgang der ketteryen bedroefde hem ten hoogsten, ook bragt hy zyne dagen over met het volk te vermaenen tegen de lasteragtige uytgalmingen en schriften van de predikanten der nieuwe religie. Hy had zyne studien tot Loven verrigt, wierd aldaer tot doctor in de medecynen gepromoveerd en oeffende tot Gend het beroep van genees- en heelmeester kosteloos uyt, toen Lucas Munich, laesten abt van S. Baefs, hem ten jaere 1547 eene kanoniks-prebende in de nieuwe opgeregte collegiaele kerk van S. Jans (nu de hoofdkerk van S. Baefs) vergunde, welk geestelyk ampt hy tot het eynde van zyn leven met veel iver waernam, ter zelver tyd als doctor en als chirurgien voor de gezondheyd der behoeftige zorgende, terwyl hy als priester voor hunne ziel insgelyks de grootste zorgen droeg; zelks gaf aenleydinge tot verscheyde bekeeringen, welke hem van een ider deden achten en eerbiedigen. Zyne dood, voorgevallen den 10 april 1570, wierd van alle weldenkende katholyke zeer betreurd. Gillis Goethals heeft, behalve twee latynsche werkskens tegen de ketters, eenige vlaemsche werkskens geschreven, op de beste wyze om de arme zieke by te staen en hun de noodige geneesmiddelen toe te dienen.
Auteursrechtvrij