[Ignatius de Dycker]
DYCKER (IGNATIUS DE), geboren in het jaer 1590 en overleden te Keulen den 14 maert 1653, is eenen Augustyner-monik en tevens eenen der schranderste godsgeleerde zynder eeuw geweest, die achtervolgens de H. Godheyd, waer in hy ter universiteyt van Pavien den graed van doctor had bekomen in de kloosters van zyn order tot Maestricht, Aken, Battenhurg, Weenen en Mentz leeraerde en de bedieningen van prioor in Oostenryk, Beyeren, Rhynland en Zwabenland opvolgendlyk uytoeffende, als ook de gene van vicaris, commissaris, visitator en diffinitor-generaet. Laeter wierd hy agtervolgens diffinitor, visitator en provinciael der provincie van Neder-Duytsland of Belgien, tot welk laeste ampt by den 20 april 1652 in het algemeen kapittel van zyne provincie, tot Gend gehouden, gekozen wierd. Dezen geleerden en deugdzaemen monik was eenen zeer bekwaemen latynschen dichter en heeft in de latynsche tael verveirdigt en in druk gegeven: 1.o eenige treurspelen in jamblique verzen; 2.o het leven van den zaligen Joannes à S. Guillielmo, met aenteekeningen, 3.o dry boeken met hekel-dichten; eenen boek met boschgedichten en twee boeken met zang-gedichten, ten jaere 1652 hy Metternicht te Keuten gedrukt; en 4.o een Martyrologium of Maertelaers-boek der erremyten van het orden van den H. Augustinus.