[Laureyns Delvaux]
DELVAUX (LAUREYNS), in het jaer 1695 geboren en in het jaer 1778 tot Nyvel, alwaer hy zig van in zyne tederste jongheyd nedergezet had, overleden, is eenen uytmuntenden beeldhouwer geweest, van wie men, onder andere meesterstukken, bewonderd den David en de Engelen die God aenbidden, in de kapel van het hof tot Brussel, den Hercules aen den voet van den grooten trap in het zelve hof en den schoonen predikstoel in de hoofdkerk van S. Baefs tot Gend. Dit laeste meesterstuk is in eykenhout verveirdigt met witte marmere figuren, waer van het dunkbeeld en de samenstelling geheel poëtisch zyn. De figuren stellen voor de verlossing van het menschelyk geslacht door de komst van Jesus-Christus op de aerde, welke den beeldhouwer verbeeld heeft door den tyd, bedekt met een floers, symbolum der dwaeling, die ontwekt op het geluyd der trompetten, door eene groep engelen geblaezen wordende; ter zelver tyd verschynt voor zyne verwonderde oogen Christus, die hem eenen open boek aenbied, waer in deze woorden te lezen zyn: Surge, qui dermis et illuminabis te Christus. Op het voorenste gedeelte van het gehemelte van den stoel ziet men eene groep engelen die het zegepraelende Kruys draegen. De half verheven beeldwerken langs dry zyden des predikstoels verbeelden respectivelyk de geborte des Heylands, de bekeering van den H. Paulus en de bekeering van den H. Bavo.
Auteursrechtvrij