deghem, Jan van Valenciennes, Thomaes van Vaernewyck, Raes van Mullem, Geeraerd de Moor en Seger Courtroisin, alle van de voornaemste ridders en edele van Vlaenderen, verraederlyk opgeligt hebbende, in verscheyde fransche vestingen dede opstuyten, alwaer zy bleven tot de dood van Guido van Dompierre en den gesloten vrede tusschen den koning Philippe en den graef Robregt van Bethune, wanneer zy in Vlaenderen mogten wederkeeren. De magt en het aenzien van Seger Courtroisin scheen onder Robregt van Bethune van langsom meer aen te groeyen, dewyl dien graef hem zoo wel in staetszaeken dan in den oorlog gebruykte. Doch naer de dood van dezen vorst kon hy niet lang de gunst van den jongen graef Lodewyk van Nevers blyven genieten, die zig van den koning van Vrankryk de ooren liet vol blaezen en zig door zynen onregtveirdigen handel de herten van zyne onderdaenen aftrok. Courtroisin ziende dat den graef naer zynen goeden raed niet wilde luysteren en de stad Gend van haere priviligien wilde berooven, bewerkte met zynen kleyn-zoon, den berugten Jacob van Artevelde (of zoo zommige meenen met den broeder van zynen schoon-zoon) en met eenige andere voornaeme vlaemsche edele den bekenden opstand, welken aen Vlaenderen, even dan aen Vrankryk en aen Engeland, zoo veel bloed kostte en den koning van Engeland Eduard den III den doorlugtigen titel van koning van Vrankryk verwierf, die zyne opvolgers tot in de voorledene eeuw hebben blyven draegen. De inzigten van Courtroisin waeren zuyver en als eenen waeren vaderlander was het behouden der voorregten van zyne stadgenooten en het bandhaeven der bloeyende nyverheyd, welke Vlaenderen tot heyl verstrekte, zyn eenig doel. De diensten, welke hy den graef in den oorlog tegen Robregt van Cassel bewees, konden hem nogtans niet bevryden van de vraekzugt van dien ouregtveirdigen souvereyn, die hem tot Brugge dede aenhouden, in het kasteel van Rupelmonde vervoeren en hem den 21 maert 1337 aldaer dede onthoofden, zonder hem voorafgaendelyk behoorlyk te hebben doen vonnissen. Seger Courtroisin was zoon van Seger, ridder, en van Aleydis van Wambrechies, dogter van den ridder Bernaerd van Wambrechies, en was heer van Dronghene, Melle en Herseaux; hy trouwde Elisabeth van den Hante, vrouw van Seeverghem, die hem overleefde en nog in het jaer 1350 ter Keure van Gend verscheen, en by wie hy dry kinders verwekte, naementlyk Seger Courtroisin, heer van Melle naer de dood van zynen vader, Catherine Courtroisin, getrouwt met Jan van Artevelde (vader of broeder van Jacob van Artevelde), aen wie zy de heerlykheyd van Dronghene verschafte, en Elisabeth Courtroisin, gemaelin van den ridder Geeraerd Baronnaige, aen wie zy de heerlykheyd van Waude overbragt.
Auteursrechtvrij