De historie van Belgis

[Joris Chamberlain]

CHAMBERLAIN (JORIS), zoon van sir Georges Chamberlain, engelschen edelman, gesproten uyt het oud fransch geslacht der graeven van Tancarville, en van jongvrouw Philippine de l'Espinoy, in het jaer 1566 geboren en den 19 december 1634 tot Ipren overleden, deed zyne studien ter universiteyt van Douay, alwaer hy den graed van licenciaet in het canonisch regt bekwam, vervolgens rees hy in Vrankryk en kwam tot Roomen aen, alwaer hy in het heylig collegie vele vrienden verwierf en van waer hy Octavio Frangipani (laeter kardinael), nuncius van den paus Clemens den VIII by het hof der roomsch-katholyke Nederlanden tot Brussel, als deszelfs secretaris, derwaerds vergezelde. De verdiensten, welke hy in dat ampt aen den dag geleyd had, bewogen den Heyligen Vader hem den 4 juny 1602 met eene vrye kanoniksprebende der hoofdkerk van S. Baefs tot Gend te vereeren, waer van hy den 28 july daer naer bezit nam. Den 24 maert 1610 wierd hy tot edelen gegradueerden kanonik der zelve kerk benoemt en stond hy zyne eerste prebende af aen zynen regtzweer Jacobus de l'Espinoy. Den 17 april 1610 wierd hy door den bisschop Maes tot zynen aerts-priester benoemt; den hisschop van der Burch

[p. 26]

benoemde hem den 29 july 1614 tot aerts-diaken en in het jaer 1617 wierd hy tot de weirdigheyd van deken der gemelde kerk verheven, waer van hy den 18 september 1617 bezit nam. Het diocese verwagte veel goeds van dien weirdigen prelaet, maer behield hem niet lang; de Godelyke Voorzienigheyd had hem voor een hooger ampt bestemt, waer in hy tot den dienst der H. Kerk van grooter nut konde zyn. Zyne groote bekwaemheyd, verdiensten en deugden waeren oorzaek dat den koning van Spagnien Philippe den III, op de aenbeveling der infante Isabelle, gouvernante-generael der spaensche Nederlanden, hem in het jaer 1627 tot zesden bisschop van Ipren benoemde, alwaer hy tot het eynde van zyn leven de geloovige, aen zyne vaderlyke zorgen toevertrouwt, door zyne uytmuntende sermoenen en nog meer door zyn voorbeeldelyk gedrag, stigtte en in den waeren godsdienst tegen het vergift der kelteryen handhaefde. Den bisschop Chamberlain, die in zyne hoofdkerk van Ipren in eene kostbaere marmere tombe begraven ligt, was tot het vercieren van den tempel des Heere zeer genegen; als een bewys hier van ziet men in S. Baefs tot Gend eene schoone marmere balustrade, welke de kapel van S. Quirinus, nevens den choor, afsluyt, en in die kapel een zwart marmeren blad, waer op men in gulde letters een grafschrift leest, ter gedagtenis van zyne moeder, wiens sterffelyke overblyfsels in den krogt, onder de zelve kapel, berusten. Het kapittel van S. Baefs bewaerd het portret van dien grooten kerkvoogd, die in gemelde hoofdkerk van S. Baefs zyn jaergetyde gestigt heeft.