[Jan Borluut]
BORLUUT (JAN), filius Gerem, stigter van het Augustynenklooster tot Gend, en van Margareta de Rycke, afstammeling van den dapperen Nicasius Borluut, rond het jaer 1270 geboren ontrent het Tempel-hof, toonde door zyne vrome daeden dat hy weirdig was aen het beroemd geslacht van Borluut te behooren. Om zyne aengekleefdheyd aen zynen wettigen souvereyn den graef van Vlaenderen Guido van Dompierre, was hy door het leliaerdsch franschgezind magistraet uyt Gend gebannen. Hy verzaemelde 5000 graefsgezinde en vervoegde zig by het vlaemsch leger, het welk tegen de fransche optrok. Naer den vyand by verscheyde ontmoetingen en schermutselingen veel verlies toegebragt te hebben, streed hy den 7 july 1302 als eenen leeuw in den berugten veldslag van Groeningen, by Kortryk, alwaer de vlaemingen eene luysterryke overwinning behaelden. Borluut, naer verscheyde mael het schependom bekleed te hebben stierf den 7 augusti 1338 en wierd in de kerk van het Augustynen-klooster tot Gend begraven. Zyne vrouw Margareta Masch, overleed den 5 mey 1342. Het graf van dezen krygsheld wierd met dit latynsch opschrift vercierd: Johannes jacet hic miles fortissimus, olim de Borluut dictus, nullo cortamine victus. Het welk wylent den ridder Diericx aldus vertaelt heeft:
Staet, hier light Jhan Borluut, die op het Grosninghe veldt
De waelen slough. Soght Godt segene de heldt.
Jan Borluut had eenen broeder Gerem genaemd, die eenen zeer godvrugtigen en verdienstigen abt van S. Baefs is geweest.
Auteursrechtvrij