De historie van Belgis

[Lieven van der Beke]

BEKE (LIEVEN VAN DER), den 8 maert 1525 geboren en den 26 april 1595 tot Brussel overleden, deed zyne studien tot Loven, alwaer hy den graed van licenciaet in beyde de regten bekwam. Hy was aldaer van het getal der studenten, welke die stad verdedigden, toen den berugten Marten van Rossem de zelve belegerde. Hy volgde de gebroeders de Jonghe, van Antwerpen, nae Bolognien, in Italien, alwaer zy tot doctoren in beyde de regten gepromoveert wierden, en begaf zig vervolgens nae Roomen, alwaer hy eenige jaeren verbleef en de vriendschap bekwam der kardinaelen Maffes, Moron, Sirlet en Borromei. By zyne wederkomst in zyn vaderland wierd hy tot Luyk geroepen, alwaer den bisschop Robregt van Berg hem eene prebende in de bisschoppelyke kerk van S. Lambregt schonk en hem tot aerds-diaken van Braband benoemde; den bisschop Geeraerd van Groesbeek maekte hem zynen vicaris-generael. De behendigheyd van Torrentius (het was aldus dat men van der Beke noemde, na de latynsche vertaeling van zynen familie-naem) in de staets-zaeken, was oorzaek dat by nae Roomen gezonden wierd, alwaer hy verscheyde gewigtige onderhandelingen beleedde en voltrok. Den koning Philippe den II benoemde hem in 1576 om Franciscus Sonnios te vervan-

[p. 14]

gen in het bisdom van Antwerpen, alwaer hy zig maer in het jaer 1587 konde hegeven, zynde den 12 september van dat jaer tot bisschop gewyd door den aerds-bisschop van Mechelen Joannes Hauchin (die hy in het jaer 1594 vervangde), maer hy stierf aleer zyne bullen te hebben ontfangen. Zyn lyk wierd nae Antwerpen gevoerd en in de hoofdkerk van O.L.V. aldaer begraven, alwaer hem een marmer prael-graf opgeregt is. Torrentius was eenen vernuftigen latynschen digter en zyne boekwerken worden tot nu toe nog als voorbeelden van goeden smaek en schryftrand aenzien.