[Robert van Audenaerdt]
AUDENAERDT (ROBERT VAN), door sommige, doch by misslag, van Audenaerde genoemt, kwam den 30 september 1663 ter weireld. Zynen vader, die eenen goeden taelmeester was, leerde hem het lalyn, terwyl Micrhop en J.D. Cleef hem in de zchilderkonst onderwezen. In het jaer 1685 vertrok hy nae Italien, dien waeren voester-grond der schoone konsten. Naer Milanen, Venetien, Verena, Parma, Florencien en Bolenien bezogt en de tafereelen der berugte meesters, welke aldaer te zien zyn, bezigtigd te hebben, begaf hy zig nae Roomen, alwaer hy zig onder de leerlingen van Carlo Maratti stelde en zig in de graveerkonst oeffende. Maratti, die geduerende vyftien jaeren van Audenaerdt als zynen geliefsten leerling aenzag en met hem in eene nauwe vriendschap leefde, gebruykte hem tot het graveeren zynder meeater-stukken, en den kardinael Barbarigo, bisschop van Verona, koos van Audenaerdt tot het verveirdigen der portretten en zinnebeelden van een lofwerk in italiaensche verzen op zyne familie. Naer een verblyf van zeven-en-dertig jaeren in Italien keerde van Audenaerdt in zyn vaderland terug en zette zig neder in zyne geborte-stad, welke hy met zyne schilderyen vercierde. De gravuren van van Audenaerdt zyn beter als zyne schilderyen, die, hoewel ryk van saemenstelsel en van eene goede teekening, evenwel voor het grootste gedeelte eentoonig van couleur en van een gering uytwerksel zyn. Robert van Audenaerdt was van eenen vroylyken aerd, van een zedelyk gedrag en van eene loffelyke onbaetzugtigheyd, welke deugden in hem des te meer prysbaer waeren, om dat zy die van het meeste getal zynder konstgenooten niet waeren. Den zeer eerweirdigen pater Duermael, abt van Baudeloo tot Gend, die eenen aenmoediger en begunstiger der fraeye konsten was, had eene bezondere agting voor van Audenaerdt, die hy met het verveirdigen van vele schilderyen voor zyne kerk en klooster gelaste, waer