De reus van Rotterdam

Stadsgeheimen

156

RED BEKER STORY (Vervolg hs 94)

Avond... iedereen afgewassen terug in keukekast. Ik, Red Beker, snipperdag gehad: zoonlief paar dagies uit logere bij opa en oma... daar werk verre neef van me... staat altijd klaar om taak over te nemen. Ogenblik weer angebroke: verhalen komen los... belevenissen van alle/die dag... zo gaat elke avond... Waarom blijft ut vanavond zo muistil... wat schorter an? Voel ut in me binneste: hier is wat bizonders an de hand!

Half-dove kom, oor afgebroken, nog steeds in dienst, schudt eindelijk hoge woord uit:

‘...krijge der geloof ik nieuwe bij...’

‘Nieuwe wat...?’

‘Nieuwe beker...’

Grafstem, kannie verbaasd memme meelache...

‘Nou... das toch niks bizonders? Gebeurt meer dawe nieuwe in kast krijge... das leuk juist... make we weer gezellig ouwerwes fees ter ere van nieuwe... verlang ik ech naar... zoon tijd geleje... waarom al die begrafenisgezichte... waarom toch? Kom op koppe/koppies... kop op... leuk juist... ben ik teminste nie meer zo allenig... jullie allemaal messe vijve of meer... ik, red beker altijd allenig geweest...!’

Trek voor grap zielig smoel... meen ik nie...

‘Geen enkele reden om grapjes te maken... zaak lig anders dan je denkt... niet zo eenvoudig: zoon modern, jong ding... weetje wel... helemaal rood... knalrood weetjewel... zo opzichtig as... as...’

‘Kom... kom... niet zo somber...’

Kannie uit ze woorde komme... zo verontwaardigd:

‘Geef nou allemaal niks... asse maar niezo uitte hoogte dee... geloof vas dasse verkeerde invloed heef op dandere hier...’

Knikt naar koppies... met hoogrooie kleur druk ant smoeze...

‘Zis ozo mooi...’

[p. 278]

‘Waarom zijn wij nieso mooi...?’

‘Zo slank...’

‘Zo... medern...!’

‘Steekso af bij ons... boerebontriene...’

‘Zie je nou... daar hebbie ut al in de koppies... nou al jaloers... nog geen uur in huis... kan nooit goed gaan... moete we op onze leeftijd nou nog trammelant meemake in deze kast... Beker?’

‘...en ik vin ut maar un engerd...!’

Soeptrien middelbare leeftijd... beste tijd gehad...

‘Verbeelding dasse heb... hebter eige nie eens voorgesteld... Nou, van mijn krijg ze geen woord... hoor goed... geen woord!’

‘Kom... kom... nog nooit trubbels om nieuweling gehad... zalle me nou krijge? Zal heus zoon vaart nie lope...’

‘Moeje nie zegge... Beker!’

‘Jeug van tegenwoordig... denke maar dasse alles kunne uitspoke... eerbied voor ouwe dage ister nie meer bij...’

‘As u ons soms bedoel...?’

‘Nie persoonlijk worde... jongelui!’

‘Nee... nee... jullie zijn beste, brave dingen... bedoel die stadnuf metter mederne meniertjes’ (knik richting huiskamer) ‘motje zien hoeze der uitziet... helemaal opgedoft... opzichtelijk... bah! vies ding! (spoegblaassie van nijd)...’

‘Houtje in... op je uitspraak lette... nie grof worde hè...?’

Keukekasdeur ope... fel lamplicht... wél overgang... kijk goed... zieder... naast me... nieuw/trots... magter weze... neem dat an van mijn: Red Beker... (andere keer verder)