De reus van Rotterdam

Stadsgeheimen

79

Ei van Columbus. Situatie ondragelijk geworden. Ik zit te studeren, heb boek nodig, dat ik niet bij de hand heb, naast me op tafel, ben verplicht eindeloze weg af te leggen van stoel naar boekenkast in hoek van kamer. Aanvankelijk neem ik telkens moeite afstanden te voet af te leggen. Gelukkig langzamerhand noodgedwongen zo sekuur geworden, dat ik, alvorens studie te beginnen, alles wat ik maar even nodig zou kunnen hebben, klaarleg.

Natuurlijk, vergeet wel 's wat. Kan moeilijk feilloos alle voorbereidselen treffen, om hele avond geen enkele keer op te hoeven staan. Moet ik ook van tevoren thee zetten?

Inkt avond aan avond op tafel houden, voor geval pen in loop van avond leeg raakt?

Goed: desnoods regel ik deze en andere dingen van tevoren. Riekt reeds sterk naar overdreven efficiency. Moet ik ook van tevoren behoefte doen, om heel verdere avond van deze last ontheven te zijn? Kan dit, natuurlijke aandrang, moeilijk aan tijdstippen kluisteren.

Nog meer dingen die ik niet kan dwingen. Eindeloos oponthoud: in loop van avond kondigt belgezoem bezoek aan. Telefoon op gang gaat!

Logisch gevolg van omstandigheden: besluit rijwiel voor intern gebruik aan te schaffen. Met moeite weet ik fiets langs grillig gebochelde trap omhoog te wringen. Eenmaal op kamers tweehoog, blijkt aanschaf volkomen verantwoord. Geld & moeite rijkelijk beloond.

Wat een verlichting van bewegingen! Wat een gemak!

Vergeet ik nu iets - naslagwerk bijv., waarvan ik zelden of nooit gebruik maak, maar dat door aard van studie plotseling geraadpleegd moet worden (Drugs and the mind) - stap op fiets, rij op dooie gemak naar boekenkast in hoek. Ook oponthoud, verkieslijker dan tijdrovende wandelingen van vroeger.

Kan wat onbezorgder te werk gaan, hoef nie elke avond hersens af te pijnigen:

[p. 110]

‘Alles bij de hand? Niks vergeten? Voor de zekerheid klaar leggen?’

Me hoofd liep om.

Aandrang? Rustig neem ik fiets, boek onder snelbinder. Tijd op toilet dubbel benutten: verder lezen.

Bezoekers kunnen bij trapgat op bagagedrager plaatsnemen. Banden goed op spanning? Horten of stoten? Blijkt erg mee te vallen. Afzetten aan tafel, stoel of dressoir, kan voorkomen. Rij met grootste gemak rond, tussen meubelen, kamers door. 's Zomers - als 't mooi weer is - als tussendeuren open gaan, rit ik van voor naar achter, van achter naar voor. Prachtige tochten (‘daar is het mooi’). Welkom, aanvullend gevoel van rust. Gemak dient mens, denk ik. Laat in nacht opgehouden met werken: op fiets naar bed. Nachtelijke wandeling? Ook niet onaangenaam. Bevorderlijk voor welverdiende nachtrust. Denk: waarom moeilijk, als makkelijk kan? Vin dat ik gelijk heb.

Weet iets prettigs: vroeg uit droom gerukt door wekker, nog even kunnen omdraaien. Naast me leunt fiets tegen bed. Ruime tijdwinst(gang!) naar toilet en zitkamer.

1 ding over hoofd gezien. Komt op nacht aan licht, stap af voor me bed... hoor met geniepig gieren achterband leeg lopen.

Punaise, op zeil verdwaald... alle gevolgen vandien.

Te slaperig om konsekwenties te realizeren. Denk verder niet aan panne, stap geeuwend in bed. Volgende morgen, vroeg uit droom gerukt door wekker. Draai me, zoals gewoonlijk zegevierend om. Waan meester van tijd, door bijzijn rijwiel. Hoe meedogenloos aan onachtzaamheid herinnerd! Wil opstappen, bemerk lekke band. Hele ochtendindeling in Honderd. Reizen, eer verzekerd van tasje reparatiemiddelen. Ben niet tevreden. Koning te rijk was ik met fiets. Wil nou bromfiets. Middelen laten aanschaf toe. Vrees last met buren: brommen...