Zedenzangen

(1720)–Carolus Tuinman– rechtenstatus



[pagina 54]
Dieven. Toon: Psalm 118. of met halve verssen: De tien geboden. 1. Men laat de groote dieven loopen, Maar kleine dieven hangt men op. Die moeten 't met den hals bekoopen, In een bezeepten kennipstrop. T'wyl d'arme schelmen in een kluister, En yz're ketens zyn gestelt, Zo pronken ryke met veel luister, En ramm'len in 't gestolen geld. 2. Als spinnewebben zyn de wetten, Was eertyts Heiden Kato's taal. De vliegjes werren in die netten, Maar horsels breken 't altemaal. O moesten al de dieven hangen, Waar kreeg men 't galghout doch van daan? Waar rakkers, om hen op te vangen? Wie zou het touw tot stroppen slaan? 3. Die and're wel ter galge doemen, Verdienen, dat zy boven aan Daar wapp'ren. Die zy dieven noemen, Zyn diefjes, daar zy hooger gaan. Men doet door 't hennepvenster kyken Een' gauwdief, die een beurs bestal: Hen, die met alles heên gaan stryken, Weêrvaart ter straffe niet met al. 4. Maar denkt niet, gy, die vry mogt raken,
[pagina 55]
't Zy groot of kleine, wie gy bent, Dat God uw vonnis niet zal maken. Weet, dat hy al uw streeken kent. Geen Achab heeft een meerder voordeel, Dan wel een Achan, voor zyn throon. Hy velt van al rechtmatig oordeel, En zonder aanzien van persoon.