Beginzel van hemelwerk

Bestaande in mengelzangen over menigerlei uitgelezene geestelyke en stichtelyke keurstoffen, tot zielverlustiging, op veelerhande rymtrant en toonen

[p. 178]

Hebzucht.

Toon: Rozemond, die lag gedoken.

Hebzucht, nimmer te verzaden,

Die gedurig giert na meer:

Schoon uw' maag is overladen,

Echter gaat gy even zeer,

Met den buidel in uw' hand,

Als een bodemlooze mand.

Liever berst gy aan de brokken,

Met een opgepropten darm,

Dan dat gy niet meer zoud slokken.

Dus zyt gy in rykdom arm:

Wyl u niets genoeg zyn zal,

Eer gy meester zyt van 't al.

Maar wat zeg ik? 't zou niet helpen,

Schoon gy gantsch de wereld had.

Geld en kan geen Hebzucht stelpen,

Of men nog zo veel bezat:

Pekel steekt den dorst meer aan.

Geld zal gelddorst niet verslaan.

't Moet al meer, en meerder winnen.

Hebzucht stapelt laag op laag.

Daar aan hangt zy hart, en zinnen,

En zy zweet, en zwoegt gestaêg

Om den Mammon, met zyn geld,

Dat zy zich ten afgod stelt.

Sneed men Hebzuchts boezem open:

[p. 179]

 

Dezen drekgod vond men daar.

 

Al haar lieven, vreezen, hopen,

 

Offert zy op zyn' altaar;

 

Ja! het lichaam, en den geest,

 

Met verlies van 't aldermeest.

Doch wat mag uw oog zo vliegen,

Over 't geene niet en is?

't Zal u jammerlyk bedriegen.

Ook 't bestendigst, is gewis

Ydelheid der ydelheid,

Die te laat eens word beschreit.

Wyder schuuren, ruimer zakken,

Bouwt, en maait gy, om uw geld,

En uw' vruchten in te pakken:

Maar de dood ylt, die u velt,

Dikwyls als gy bezigst zyt,

En hy laat u niet een myt.

Dan vult uwen mond wat aarde,

Die hier nooit te vullen was.

't Geen de vrekke Hebzucht spaarde.

Spilt een quister dikwyls ras.

En dan legt gy, arme dwaas!

Naakt in 't graf, ten wormenaas.

Wisselt Hebzucht met genoegen.

Tracht voor al naar zielenschat.

Vaders hand zal u toevoegen,

't Geen zyn kind van nooden had.

Zyt gy ryk in uwen God,

O! gy hebt het grootste lot.