Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II(1974)–Tymen Trolsky– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 182] [p. 182] Spaans college I Wij volgden college aan de faculteit van de rechten te Madrid. Jij zat dommelijk met je vlechten te spelen (jij kende geen Spaans), ik toonde echte belangstelling, want d'r werd gesproken over ‘knechten van 't kapitaal en over uitbuiters’, ‘'t slechten van Burcht Imperialisme’, ‘'t berechten van de verraderlijke fascisten’, ‘'t vechten voor 'n eerlijke, socialistische staat’. Ik hechtte 'r veel waarde aan, jij speelde dommelijk met je vlechten, en met de petten en geweren van 'n paar soldaten die fluisterend en luid grommend naast je zaten, moeizaam tobbend aan hun eindeloze diktaten. ‘Voor 't geval’, zei ik, ‘dat je 't nog niet wist: dat zijn de knechtjes van Franco, de Kampioensfascist’. [pagina 183] [p. 183] II Jij zei dat je niet wist wat fascisten waren: ‘Je hebt poedeltjes met lange en kortgeknipte haren’, legde ik uit, ‘fascisten zijn heropgevoede schare- sliepen, die 't handigst zijn in 't hanteren van knuppels, zwepen, karwatsen en geweren, die in aparte kampen geleerd hebben zich als heren te gedragen en zich thuis voelen in uniformkleren als varkens in hun hok; én die heftig begeren iedereen fatsoen, orde en regelmaat aan te leren. Ik bedoel maar: voor iemand van jouw ras bijvoorbeeld hebben ze 'n heel raar, apart soort gas uitgevonden, waarmee ze, zou ik bijna durven beweren, jou binnen korte tijd zouden willen nivelleren tot 'n schattig akkertje aarde en lief, sappig gras!’ [pagina 184] [p. 184] III 't Was niet nodig geweest je dit uit te leggen. Een van de soldaten was zachtjes opgestaan en had heel zoetjes de vinger aan de haan van z'n geweer gelegd; hij stampte nu met 't leder van z'n laars woedend op de grond; hij begon te schelden op de man aan de katheder, maakte deze uit voor rotte vis en vuile hond, en krijste dat hij verplicht was 'm neder te schieten... 't Schuim stond 'm op de mond, maar niemand die zich verder ietwat opwond... Jij begreep niet waarom ie nou niet schóót! ‘Kijk’, zei ik, ‘dat geweer dat is 'n stokbrood, oom Franc die moet de burgers orde aanleren, en dát gebeurt onder andere door te kwasi-arresteren!’ [pagina 185] [p. 185] IV Na 't college liepen we wat te praten over Picasso en de politiek van oom Franc. Jij gaf toe dat die weliswaar met 'n enorme plank voor z'n hersens liep en via listige concordaten met de paus en 'n heel leger huursoldaten de macht behield, maar dat 't toch dank- zij hém was dat de Spanjaard 't door de bank genomen niet zo slecht had. ‘Kijk’, zei ik, ‘laten we 't ook 's héél even anders bekijken: jij komt hier heel onnozel Spanje binnengedarteld, jij weet niet dat hier duizenden gevangenen gemarteld en duizenden arbeiders uitgezogen worden, tot ze uitgesparteld zijn; hier zitten enkele rijken op miljoenen lijken te vegeteren, en dan sta jij hier nou nog te zeiken!?’ Vorige Volgende