Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 156]

Ieder huis z'n kruis

't Feest was voorbij, d'r was op uitermate ruige
voet vernield: je hield behalve je kadukke
vazen, glazen en zowat zesentwintig stukken
koekoeksklok ook nog 'n half aan duigen

geslagen wandmeubel over en 'n drietal fauteuils
waarvan de veren zongen en de plukken plastic
in de rondte sprongen. Van Gogh, dik
als die was, was met 'n wilde snik en wat gruis

omlaag gekletterd en had in 't voorbijgaan per abuis
je theeservies verpletterd en je mooie, antieke geweer

zo falikant verbogen: nee, daar viel geen eer meer
mee te behalen. D'r was behoorlijk huis

gehouden, en dit pas voor de achtste keer:
‘Ach’, snikte je zacht: ‘ieder huis z'n kruis!’