Liederen van weemoed, wanhoop en waanzin. Gevolgd door Liefdes-, klaag- en politieke liederen. Aliesjes poëziebundel I en II

[p. 108]

II

We konden de volgende dag beginnen.
We lootten om de kleur en schoven aan,
en jij wreef vergenoegd in je handen: ‘Daar gáán
we dan’, zei je, ‘jij denkt zeker dat je zult winnen!,

pas maar op! want ik heb je zo in m'n webje gesponnen!’
Ik lachte, en genoot van je vechtlust
en je parmantige mondje dat ik al zo menigmaal heb ge...;
maar: na 'n uur waren we nog niet begonnen!

D'r scheen iets te haperen aan je opening-
enrippetwaar, je zweette hevig: ‘Hoe ging

dat ook al weer?’ sprak je, erg bezield!,
maar 't was of nog iets ánders je tegenhield,

tot... totdat 't leek of je plotseling hevig schrok:
‘Verschrikkelijk!’ riep je, ‘we hebben nog geen klók!’