Samle fersen (= Verzamelde gedichten)

Verhard

Ik heb vergiftigde pijlen getart
En ben met drek gesmeten;
Ik heb in donkere valleiën van smart
Mijn tranen-brood gegeten.

Met scherpe messen van haat en nijd
Is mij het hart gekorven;
Veel blijde illusies, in korte tijd
Zijn zij verwelkt, gestorven.

Nu dekt een pantser mijne borst,
Mijn arme ziel te beveiligen;
Met ijz'ge blokken is omschorst
Mijn heilige der heiligen.

Mijn fiere, onkwetsbre Majesteit
Troont achter hoge muren -
Zó storm ik voort naar nieuwe strijd
En kan het ergste verduren.