Zangen, ter gelegenheid van de algemeene vergadering der Maatschappij: tot Nut van 't Algemeen, op dinsdag, den 11den augustus, 1835.

[p. 3]

Voorzang.

Vergaard is de oogst van vijftig vruchtbre jaren,

Vergaard, in spijt van springvloed en orkaan.

Het rijpend koren zwol in de aren:

Gods zegen gaf er wasdom aan.

Het oogstlied klonk langs veld en dreven;

De maaijers vierden dankbaar feest:

Het graan, door hunnen grond gegeven,

Was meer dan brood voor 't stoflijk leven:

't Was voedsel voor den geest.

A.

En legt, na 't juichen en na 't loven,

Zich nu de bouwman neêr?

Ziet hij hoogmoedig op zijn schoven

En naar den ploeg niet meer?

B.

Neen, neen! hij snijdt weêr nieuwe voren,

Al buigt zijn schuur van 't graan;

Hij roept op nieuw voor ander koren

Weêr god om wasdom aan.

A. en B.

Ook wij, wij rusten niet, na 't maaijen,

Wij drijven 't kouter voort!

Geef weêr uw zegen waar wij zaaijen,

Algoede, die ons hoort!

[p. 4]

Koor.

 

Wij hebben d'oogst ter schuur gereden,

 

Gejuicht op zang en maat;

 

Wij hebben weêr de voor gesneden

 

En strooiden ander zaad;

 

Wij hebben Hem op nieuw gebeden,

 

Die nooit vergeefs zich bidden laat.