Proeve van minnezangen en idyllen. Deel 1

[p. III]

Opdragt aan myne tedergeliefde Gerbrande Catharina Rivier.

Aan u word door myn hart, geliefde zielvrindinne!

Dees minnekozery ten liefdeblyk gewyd;

Aan u, die my bemint zo sterk als ik u minne,

En die zo schoon van ziel als schoon van beeldnis zyt!

Hoe zeer de felste ramp ons 't harte moog' doorbooren,

Daar snood vooröordeel wreed ons aan elkaêr ontrukt,

Laat toch myn tedre zang uw teder hart bekoren

Hy streele u in de smart, die ons zo grievend drukt!

[p. IV]

 

Laat liefdes dartlend heil uw' droeven geest verblyden,

 

Schoon liefde aan ons - alleen tot bron verstrekt van pyn:

 

Eens stelt ze, ô myn vrindin! een einde aan al ons lyden;

 

Eens zal zy ook voor ons een bron van blydschap zyn.

 

 

 

Laat aan uw teder hart myne offerhand' bekoren!

 

Dat uw beminlyk oog gulhartig haar aanschouw'!

 

Ja, hoor metëen den eed, zo dikwerf u gezworen,

 

Van myne oprechte liefde en onverbreekbre trouw!

 

 

 

TOLLENS.

[p. V]

Het samenstellen van idyllen is zeker een der moeijelykste vakken in de kunst. De zoetvloeijendheid en eenvouwdigheid tevens, die zo wel in de onderwerpen als in het behandelen derzelven word verëischt, is geenszins eene der gemakkelykste kunstverëischten. Ik hoop dat myne lezers dit in het oog houden zullen, en tevens niet zullen vergeten, dat hen deze en de volgende bundel door een' noch weinig in de kunst gevorderden jongeling word aangeboden.

T.

Rotterdam,