Refereyn.
DOor de weth der naturen wast al gemeyn,
Dat de Hemelen in hun circulen omvaen,
Dat daer was groijende in swerels pleyn,
Hout, gout, siluer, lant, sant, gers ende greyn:
Maer door de boosheyt der menschen saen,
Heeft men gaen seggen datz d'u niet, dat gaet my aen,
D'welck verboden staet by veele wetten,
Wat een jegelijck sach mocht hy voor hem aenslaen,
Men vonck t'gediert met hont, garen, ende netten,
Niemant en sachmen puth, noch palen setten;
Noch steeken naer hooghe heerschappije.
Men stelden gheen galgen, raders, oft scherpe wetten;
Een yegelijck leefden gerust en vrije,
Men wist van bedroch noch symonije,
Om t'goet en stelden niemant hem in storm oft see,,-cracht,
Maer nu alle gerusteyt staet op een zije,
Den girigen aert,, baert,, list,, t'wist, ende twee,,-dracht.
VVAt sietmen hedendaegs processen maecken,
Om mijn ende dijn, t'waer quaet om t'onginen,
De Paleysen sijn soo vol dat sy schier craecken,
Om goet men naer malcanderen doot gaet haken,
De giericheyt quelt den mens miserabel van binnen;
De Mercurialisten, niet dan bedroch en spinnen,
Int ontmeeten, ontellen, ontwegen, ontschrijuen,
Woecker doet oock met, hondert op hondert te winnen,
Den Craemer soeckt den mersman te verdrijuen;
Daer d'meeste goet is, hoortmen meest kijuen.
Men denckt hoe men best een banqueroet bevrijt,
Bedrigen door preferentie der wijuen,
Zijn Crediteurs; oft door brieuen van respijt:
Sonder liegen t'schijnt sy en doen gheen profijt,
Den mont spreeckt Iae, maer t'hertte neen,,-dacht,
Seet Isiodorus; t'is t'onsen grooten verwijt,
Den girigen aert,, baert,, list,, t'wist,, ende twee,, -dracht.
| |
VVAt isser (seyt Cicero) onbevleckt gebleuen
Dat dese giricheyt niet en heeft gecorrumpeert,
Wat eer oft staet is jemant gegheuen,
T'sy van gouernement van steden oft landen verheuen,
T'is al dese peste gesubiecteert,
Den Roemschen raet hier aff oock was geinfecteert,
Want Milenus die van Danau quamp gestreeken
Binnen Roomen, beclaegden den raet onverueert,
Dat sy met gelt hun lieten d'oogen vuijtsteeken,
Den armen verdrucken met quade treeken.
Een Asiaens gesant hun willende bespotten
Van hun giericheyt ende andere gebreeken,
S'sprack ick hebbe hier een jaer ligghen vermotten,
Om recht: t'wijl vult ghy van ons v oly potten,
T'is v giericheyt (seg ick) niet sonder wee,,-clacht
Om gelt ende goet loopt ghy als dulle sotten,
Den girigen aert,, baert,, list,, t'wist,, ende twee,,-dracht.
| |
Prince.
SOcrates den Philosoph seer wijselijck riep,
Van hem worpende allen sijn goet ende gelt,
Ligdt daer vermaledijt in de see diep,
Beeter sijn ick v quijt dan dat ick verloeren liep,
Met v was ick altijt ongerust en gequelt.
Wat baetten Darius sijn goet doen hy was in t'velt,
Daer hy vuijl straet-water mochte drincken,
Dat vande doode lichaemen vuijl was ongestelt,
T'smaeckten hem beeter al mocht het wat stincken,
Als den wijn vuyt vaeten die van goude blincken:
Dit merckende den Keyser Diocletiaen,
Heeft sijn Croon en schepter laeten sincken,
Verlaetende allen sijn goet, is gegaen,
In een bos om sijn rijck niet latende een traen,
Want int hert der ondersaten dickwils vee,,-hacht,
Dus seg ick anderwerff en wilt houwen staen,
Den gierigen aert,, baert,, list,, t'wist, ende twee,,-dracht.
|
|
Auteursrechtvrij