|
| |
| |
| |
Refereyn.
COmpt Minerua trouwe Goddinne vol vreden,
Wilt mijn verstandt met wijsheyt doorstraelen,
Ende ghy Rhetorica maeckt my rijck van reden,
Dat ick door v reyn exercitie nu heden
Der Philosophen leere wel mach verhaelen,
Die alder-sekerste, ende die principaelen,
Want sulcx den Prince ons seer commandeert,
Plato leert, daer is een dinck sonder faelen
Van allen dinghen, t'welck bouen al regeert,
En van welcken alle dinghen sijn geordonneert,
T'welck dinck allen dinghen te bouen gaet,
Waer uyt allen dinghen oock perseuereert,
Sostynes leert, het wesen van het goddelijck saet
En can niet gesien worden metter daet,
Dus sijn hun sententien goet ende diuijn,
Voor alle menschen diese wel verstaet,
Hun claer stichtbaer redenen ende leer ons seer nutt sijn.
VOorts getuycht Plato, datter is geweest een begin goet,
D'welck begin te bouen gaet ons verstandt,
Ende een principael dinck alder dingen soet,
Dio sijn sententie men niet versmaeden en moet,
Die seyt daer domineeren aen elcken cant
Dry sorten van sonden met groote schandt,
Principael onder die ongeregelde vaeten,
Ten eersten die oncuysheyt seer abundant,
Ten tweeden die giericheyt, t'welck men moet haeten,
Ten derden begeerte van groote staeten,
Den selfden Philosoph leerden Alexander groot,
Dat hy die dry sonden altijt wilde laeten,
Pindarus seyt, het is uyter maeten seer noodt,
Dat den sterffelijcken mensche moet peysen om die doodt,
Want Pythagoras noemt den mensche een sterffelijck Godt fijn,
Algassel noemt den mensche een cordt begrijp minoyt,
Hun claer stichtbaer redenen ende leer ons seer nutt sijn.
| |
| |
DEn Philosooph Socrates plach te seggen well,
Dat de maetige menschen sijn seer gelijcke
Eenen corten wech, want hy can ons brengen snell
In de stadt sonder grooten arbeyt rebell.
Soo doet de maticheyt, seyt hy, als ick t'wel deurkijcke,
Sy brengt den mensche licht tot groot goet, arm, oft rijcke,
Daerenbouen geuraecht sijnde wie den rijcksten was,
Maer heeft seer wel geantwoort met pracktijcke,
Die met matige nootruft sijn wel te vreden ende te pas,
Sulcke menschen sijn de alder-rijckste, as
Sy hun hauden in sulcken staet wel gemoet ende gesindt,
Scales leert ende betoont, soo ick las,
Dat die republijcken, soo hy ontbindt,
Die beste sijn, daer die wetthauders niet en sijn blindt,
Daer die inwoonders niet te rijck en sijn van domeijn,
Noch oock niet te seer arm en worden bekindt.
Hun claer stichtbaer redenen ende leer ons seer nutt sijn.
| |
Prince.
BIas leert, daer de inwoonders vreesen de wett,
Op de maniere oftet haeren Coninck waer,
Periander leert, daer de gebreken voor het
Alderquaetste gehouden worden nett,
Ende de deuchden voor het beste openbaer.
Pittacus seyt, daer de quaetste afgesett worden, maer
De goede int gouvernement gestelt.
Chilon betoont, daermen meer hoort, oft luystert, naer
Die wett, dan naer die oorblaesers, Solon vermelt
Daer men de goeden vereert, ende de quaede velt,
Soo doende sullen die Republijcke wel vaeren,
Maer soo ons Pythagoras oock vertelt,
Dry vyanden sijnder die veele menschen beswaeren,
Oncuysheyt, Giericheyt, Tweedracht, ofte Nijdtbaeren,
Dus moet ick noch eens segghen onder valschen schijn,
Ter liefden 'der Philosophen sonder beswaren,
Hun claer stichtbaer redenen ende leer ons seer nutt sijn.
Bemindt de Devcht.
|
|
Auteursrechtvrij