Devote oeffeninghe op de vijf lettere van de soete ende alderheylichste namen Iesus ende Maria

[p. 363]

Een Gheestelijck Liedeken, tot leeringhe van alle goede Maechdekens.

Op de wijse: Ick claghe u Venus dierken.

Aenhoort ghy maechden reyne,
Iesus heeft u ghesint
Hier in dit aertsche pleyne,
Wt liefde hem bemint
Met strijden soo verwint,
V kranckheyt en natuere,
Op dat ghy namaels vint,
Der maechden crone pure.

Boven al wilt beminnen,

Iesum den Bruydegom reyn
In u hert van binnen,
Hier in dit aertsche pleyn,
Want hy mint u certeyn,
Met liefde wtghelesen,
Dus wil hy oock alleyn,
Die alderliefste wesen.

Const ghy te recht bedencken,

Sijn groote liefde soet

[p. 364]

 

Ghy sout hem weder schencke,

 

Danckbaerheyt met ootmoet

 

Zijn precioose bloet,

 

Heeft hy gheheel vergoten,

 

Wt hem komt alle goet,

 

En salicheydt ghevloten.

 

Daerom set u ghedachten,

 

In hem tot aller tijt,

 

En wilt seer neerstich wachten,

 

Weest sterck inden strijt

 

Als wijse maechden zijt,

 

V lampen wilt bereyden.

 

V lief ghebenedijt,

 

Sal u in vreuchden leyden.

 

Edel wilt u toch maecken,

 

Met deuchden excelent,

 

Dat boven is wilt smaken,

 

Daer woont u lief seer jent

 

Tot hem u herte sent,

 

Daer hy nu is gheseten,

 

Op dat hy in u prent,

 

Zijn liefde onghemeten.

 

Fier en reyn wilt u houden,

 

Bemint die suyverheydt,

[p. 365]

 

Soo sult ghy Godt aenschouwen,

 

Gelijck hy selve seyt

 

Voor u heeft hy bereyt,

 

Een plaetse om te rusten,

 

Zijn hooge majesteyt,

 

Sult ghy daer sien met lusten.

 

Ghy maegden wilt toch wesen,

 

Eerbaer in uwen mont

 

Int bidden en in lesen

 

Devotich inden gront,

 

Maeckt hier een vast verbont,

 

V Bruydegom te eeren,

 

Inwendich wilt terstont

 

V herte tot hem keeren.

 

Hoe salich ist om minnen,

 

Alsulck een Heere goet,

 

Die daer verlicht van binnen,

 

De geest met graci soet

 

In druck en teghenspoet,

 

Can hy patientie gheven,

 

Hierom u beste doet,

 

Na syne wil te leven.

 

In als zijt niet hoveerdich,

 

Verheft u nemmermeer,

[p. 366]

 

V Bruydegom is weerdich

 

Lof, prijs, hoocheyt en eer,

 

Hy is u God ende Heer,

 

Voor hem wilt u verneren,

 

Hy sal u naemaels zeer,

 

Hooch gelijck exalteren.

 

Keert u ooghen der sielen,

 

Tot die hemelsche vreucht

 

Ootmoed’lijck wilt knielen,

 

Voor hem diet al verheucht

 

V teere jonghe jeucht

 

In suyverheyt wilt bewaren

 

Op dat ghy namaels meucht

 

V met de maechden paren.

 

Laet dese blyschap varen,

 

Sy brengt droefheyt en pijn

 

Maer denckt doch op de scharen

 

Die inden Hemel zijn

 

Die vanden soeten wijn

 

Der vrolijckheden drincken,

 

Aen Iesus Tafel fijn

 

Sy puer en suyver blincken.

 

Maechden wilt toch aencleven

 

Desen Bruydegom schoon

[p. 367]

 

Hy sal u certeyn gheven

 

Een excellente croon

 

In synen hooghen throon,

 

Sal hy vercieren

 

Met nieuwen sanck idoon

 

Sult ghy hem altijts vieren.

 

Nieuwen lofsang verheven

 

Sult ghy hem singen daer

 

Synen naem zal staen gheschreven

 

In u voorhoofden claer

 

Dat suyver Lam eerbaer,

 

Fonteyn van alle deuchden

 

Sult ghy volghen voorwaer

 

Altijt met grooter vreuchden

 

Om desen zanck te singhen

 

Die werelt gantsch versmaet

 

En alle aertsche dinghen

 

Oft ander sonden quaet

 

Wilt altoos vroech en laet

 

V Bruydegom aenhanghen,

 

Die kroone delicaet

 

Sult ghy van hem ontfanghen.

 

Princen en Princessen

 

Die na desen staet haeckt,

[p. 368]

 

Al wort hy van diversche

 

Menschen dickmael ghelaeckt,

 

Inwendich siet en smaeckt

 

Die weerdicheydt van desen,

 

Wat schimpicheydt u ghenaeckt,

 

Ghy sult te vreden wesen.